توسعه جديد كه ساختمان مسجد قديم را از سه سمت: شمال، شرق و غرب در برگرفته و با فضاهاي پيرامون خود در راستاي چندين خيابان گسترده است، اينك مركز اصلي شهر به شمار مي رود. محور اصلي ساختمان، ورودي اصلي مسجد، يعني باب ملك فهد بن عبدالعزيز است. اين در به خيابان ملك فهد گشوده مي شود. درهاي ديگر در خيابان هاي ابوذر، سلام و عمر بن خطّاب است كه به گونه اي مستقيم ميان بناي مسجد و خيابان هاي اطراف را پيوند مي دهد.به منظور پرهيز از آميزش فضاي روحاني مسجد با سر و صداي برخاسته از تأسيسات رفاهي از يك سو و جلوه دادن فرّ و شكوه مسجد در ميان بافت مدني شهر و آسيب نديدن نماي آن از درآميختن با ساختمان هاي گوناگون اطراف، از سوي ديگر، همه تأسيسات خدماتي و رفاهي در ساختماني به فاصله هفت كيلومتر از مسجد گرد آمده و با يك زيرگذر كه براي آسايش رهگذران در مسيرهاي مسجد و روان بودن آمد و شد نمازگزاران فراهم آمده، به حرم ارتباط يافته است.