نمازهاي شب نيمه شعبان - نگاهی به مطبوعات عربستان (4) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

نگاهی به مطبوعات عربستان (4) - نسخه متنی

بعثه مقام معظم رهبری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

نمازهاي شب نيمه شعبان

علي رضا بن
عبدالله ضمن بررسي روايات مربوط به نمازهاي شبِ نيمه شعبان مينويسد: همانگونه
كه پيش از اين گفتم كه حديث نماز رغائب در ماه رجب و نماز نيمه رجب موضوع و ساختگي
است، احاديث مربوط به نمازهاي شب نيمه شعبان نيز جعلي و ساختگي است! در تمام اساتيد
ذكر شده راويان جاهل و ضعيف ديده ميشوند و همانند گفته ابن جوزي شكي در
ساختگي بودن آنها نيست; از جمله آنكه گفته ميشود:

«اي علي هر
كس در نيمه شعبان صد ركعت نماز بخواند به طوري كه در هر ركعت يك فاتحة الكتاب و
ده{قُلْ هُوَ اللهُ أُحَد}
قرائت كند. چنين فردي نميميرد تا اينكه خداوند صد نوشته به سوي وي
فرستد كه سي فرشته بشارت بهشت به او ميدهند و سي فرشته او را از عذاب ايمن
ميدارند و سي فرشته نيز او را از خطا حفظ نموده و ده فرشته نيز دشمنان وي را
خوار ميسازند.»
ابن جوزي
ميگويد: بسياري از كساني كه اين نمازها را ميخوانند از شدّت خستگي
ميخوابند و نماز صبح از ايشان فوت ميشود و با تنبلي و كسالت از خواب
برميخيزند. البته جهالين از ائمه مساجد مردم را به خواندن اين نمازها تشويق
ميكنند و داستان گويان نيز در مجالس خود آن را نقل ميكنند.

ملاحظه: علي بن رضا بن عبداللّه نويسنده مقالات ديني
با گرايش آشكار ضد شيعي است كه اغلب نوشتههاي وي در اين
راستاست.

جالب آنكه نويسنده معروف
عربستاني بنام عبداللّه عمر خياط در همان تاريخ در روزنامه عكاظ، ش 11791 طي
مقالهاي به بركات و عظمت شب نيمه شعبان پرداخته و به نمازها و دعاهاي وارده
در اين شب اشاره نموده است از جمله آن كه مينويسد:

ابن ماجه در اسناد خود از
علي(عليه السلام) نقل ميكند كه پيامبر(صلي
الله عليه وآله) فرمود: «اذا كانت ليلة نصف شعبان فقوموا ليلها و صوموا نهارها،
فان اللّه تبارك و تعالي ينزل الغروب الشمس الي السماء الدنيا فيقول الأمن مستغفر
فاَغفِرُ له: الا من مسترزق فارزقه؟ الا من مبتلي فأعافيه الا كذ؟ حتي يطلع
الفجر» (المدينه، ش 13011)



/ 22