نعمان بن بشيرمي گويد:باجابرجعفي همسفرشدم وپس ازانجام مراسم حج واردمدينه شديم ،اوخدمت امام باقرعليه السلام شرفياب شدوباخوشحالي ازمحضرش بيرون آمدوباهم روانه كوفه شديم ،يك منزل ازمدينه دورشده بوديم كه شترسواري باعجله به مارسيدونامه اي كه ازامام باقرعليه السلام داشت به جابردادورفت .جابرنامه آن حضرت راخواندوقيافه اش درهم رفت ديگراوراخندان نديدم تااينكه واردكوفه شديم ،اوبه منزلش رفت ومن هم به خانه ام رفتم .فرداي آن روزبراي ديدارجابربه خانه اورفتم ،ديدم استخواني به گردن آويزان كرده برچوبي ازني سوارشده ومي گويد:منصوربن جمهوراميراست ومامور نيست وي بعدهاازطرف يزيدبن وليدحاكم كوفه شد .جابربدون اينكه چيزي به من بگويدنگاهي به من كردومن نيزنگاهي به اوكردم وگريان شدم ،اوديوانه وارميرفت وبچه هادورش جمع شده بودند،تابيرون كوفه رفت ،اوتاچندروزباآن ني كه سوارآن بودمي گشت وهمگي مي گفتندجابرجعفي ديوانه شده است .تااينكه نامه اي از الملك خليفه حاكم كوفه رسيدكه جابرجعفي رابه قتل رسانيده وسرش رابراي من بفرست .فرمانرواي كوفه ازحال اوپرسيدگفتند:جابرمردي است دانشمندوبافضيلت ،ولي اوهنگامي كه ازمكه آمده ديوان شده است وبرني سوارشده بيرون كوفه مي گردد .بچه هاهم گردش جمع شده اند .حاكم كوفه كه ديوانگي جابرراعذري يافت براي نكشتن اوگفت :سپاس خداراكه مراازكشتن جابربازداشت .وطولي نكشيدكه منصوربن جمهوربرخلاف انتظارحاكم كوفه گشت .بدين ترتيب امام باقرعليه السلام بااطلاع ازاخبارغيبي يارباوفايش راازهطرمرگ كه فرپيش او بودنجات داد .وپس ازآن جابرهم ازبين رفت ./1بحارالانوار،جلد46،صفحه 282 و283
لطفا منتظر باشید ...
