محتواي جلد دوم - سیری کوتاه در بازشناسی منابع تاریخی اسلام (7) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

سیری کوتاه در بازشناسی منابع تاریخی اسلام (7) - نسخه متنی

سید علی اکبر حسنی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

محتواي جلد دوم

در واقع از ظهور اسلام و حوادث زمان پيامبر صلي‏الله‏عليه‏و‏آله شروع شده است پس از شرح مختصري از اوضاع جزيرة‏العرب بازارها و... به ميلاد رسول خدا صلي‏الله‏عليه‏و‏آله پرداخته است تمام حوادث زمان پيامبر صلي‏الله‏عليه‏و‏آله و جواني و ازدواج با خديجه كه سن او را 25 تا 30 سال نوشته است. كه پدرش خويلد بن اسد بن عبدالعزّي پس از 5 سال از جنگ فجار او را به عقد محمد درآورده است.

وي مطالب مربوط به ارهاص و حوادث هشدار دهنده هنگام ولادت را نيز نوشته است كه ديگران ننوشته‏اند او حوادث بعثت و هجرت و سپس حوادث مهم دوران را تا هنگام رحلت آن حضرت نوشته است وي ضمن بحث از خلافت ابوبكر، احتجاج فاطمه عليها‏السلام و مباحث سقيفه و رحلت فاطمه و دفن آن حضرت را نوشته است. و مباحث حكومت و نصب خصوصي عمر توسط ابوبكر و سپس خلافت عثمان و شورش عليه او مرگ عثمان و خلافت علي عليه‏السلام را آورده است.

او در ضمن مباحث مربوط به خلفاي اموي و سپس عباسي تا دوران معتمد عباسي و حوادث 356هـ را نوشته و به شرح امامان معصوم تا شهادت امام هادي را آورده است11.

و تقريبا بهترين منبع قديمي منسوب به شيعه و منصفانه و غير مغرضانه‏اي است كه در دسترس مي‏باشد.

با توجه به مطالب كتاب و عصر تقيه او و مورخان هم عصر او مي‏توان علاوه بر شيعه و گرايش به اسماعيليه يك شيعه امامي نيز ناميد كه با ديگر شيعيان چندان فرقي ندارد.

عقيده و مذهب او

برخي او را شيعه دانسته‏اند چون از نقل حوادث و وقايع يا شرح و جملاتي كه رنگ و بوي تشيع دارد و بسياري از مورخان و سيره‏نويسان چون ابن هشام، واقدي، ابن سعد، طبري و... به جهاتي نياورده‏اند، ولي يعقوبي در تاريخ خود آورده است، برمي‏آيد كه او شيعه بود. حال شيعه زيدي، اسماعيلي يا عباسي و امامي!! «هونسما» مي‏گويد: او قطعا شيعه و پيرو مذهب امامي و جعفري بود نه موسويه.

«سارتن» پس از آن كه او را به عنوان مورخ، جغرافي‏دان شيعه ياد مي‏كند مي‏گويد: دليل بر تشيع او آن است كه او كتابش را بي‏طرفانه و باعلاقه خاصي نوشته است12.

«جرجي‏زيدان» مي‏نويسد: مزاياي تاريخ يعقوبي علاوه بر قدمت آن، شيعه بودن او است. از بني‏عباس چيزهائي نوشته است كه ديگران از نوشتن آن پرهيز مي‏كردند13.

در اعيان الشيعة آمده است كه: از بني‏عباس معلومات منحصر به فردي ارائه مي‏دهد كه ديگران متعرّض آن نشده‏اند14.

مثلاً بني اميه تلاش فراوان بر شرك ابوطالب داشتند كه همان نظر عموما د رمنابع اهل سنت آمده است ولي يعقوبي بر عكس اشعار و مطالب ابوطالب كه دلالت بر ايمان او دارد، آورده است. مثل اين شعر ابو طالب:

/ 8