عماد بزي ـ پژوهشگر لبناني مهدي اسدي اشاره:مقاله حاضر كه به قلم پژوهشگر سرشناس لبناني ـ عماد بزي ـ است، پيش از اين در مجلؤ پاسدار اسلام به چاپ رسيده بود. امّا از آن جهت كه داراي نكات ارزشمند و تازهاي است، آن را براي خوانندگان ارجمند نشريؤ "حضور" چاپ ميكنيم، با اين اميد كه مورد استفادؤ علاقهمندان و محققان قرار گيرد.
سرويس مقالات "حضور"
مقدمه:حضرت امام خميني، از شخصيتهاي بيبديل روزگار هستند كه در عصر ماديگرايي و دين ستيزي، عَلَم احياي دين و بازگشت دوبارؤ آن به صحنه را برافراشتند و آن سان موجي در عالم پديد آوردند كه اين عصر با نام مقدس او رقم خورد.پژوهشيان دنياي غرب و شرق از زواياي گوناگوني به تحليل اين شخصيت تاريخي پرداختهاند و با اين كه درپارهاي از موارد از درك شخصيت و انديشههاي امام عاجز مانده و تحليلهاي ناپخته و سست بنيادي ارائه كردهاند، با اين حال برخي از آنان از زواياي نوي به موضوع نگريسته و تحليلهاي قانونمندي ارائه نمودهاند كه آگاهي از آنها سودمند است و اين مقاله نيز با وجود كاستيهايي در ارائه تحليل، در اين راستا به فارسي برگردان شده است.ظهور امام خميني(ره) در صحنه سياسي، اندكي پيش از پيروزي انقلاب اسلامي، وجدانهاي غربي را در دو بُعد (دولتي و مردمي) تكان داد. غربيان فكر نميكردند كه از يك نهاد علمي ـ سنتي كه به گمان آنها يكي از نهادهاي جمود و فرو رفتن در فضاهاي علمي و روحي است، مردي بيرون بيايد كه انقلابي بزرگ را رهبري كند، دولتي هم آهنگ با زمانه تاسيس كند و غرب را نه تنها محكوم سازد بلكه با آن از موضع كسي سخن بگويد كه رسالتي جهاني را براي همگان به ارمغان آورده است.هنوز كه هنوز است رسانههاي غرب گاه از او به عنوان كسي كه "جهان را تكان داد" و گاه كسي كه "مسير تاريخ را تغيير داد"نام ميبرند و انقلاب او را در كنار انقلابهاي كبير فرانسه و روسيه ـ سه جنبش مهم سياسي عصر حاضر كه روشهاي سياسي را دگرگون ساخت و ويژگيهاي فرهنگي اين دوران را رنگي ديگر بخشيد ـ ميدانند.بررسي و كندوكاو دربارؤ چنين شخصيتي طبق روشهاي فكري متداول در پژوهشهاي علمي، براي غرب امري ناگزير بود. همچنان كه وضعيت سياسي حاكم ميان جهان غرب و جمهوري اسلامي ايران در دهؤ هشتاد ـ كه به آن "دهؤ خميني"1 گفته شد كه در به هم خوردگي روابط نمود يافت ـ در اين پژوهشهاي غربي تاثيري ناگزير برجاي نهاد.