ظهيرالدين فاريابي(وفات 598 هجري)
تمام ديوان او متبوع و مقبول است به لطافت و سلاست، به حلاوت گفتار و بلاغت اشعار و نهايتِ امتياز را دارد.به ظنّ قريب به يقين ظهير فاريابي شيعه بوده و اعتقادي محكم و خالصانه به خاندان نبوت داشته است.از جمله اشعار ذيل گواه اين مدعي است و مي توان گفت: شيعه دوازده امامي بوده است.
ظهير با تو چه گويم عجب كه نشناسي
غريب خاك خراسان شهيد خطّه طوس
غريب خاك خراسان شهيد خطّه طوس
غريب خاك خراسان شهيد خطّه طوس
اي صبا گر به خراسان گذري بهر ظهير
همتي جز زِ دمِ شاه غريبان مَطَلَب
همتي جز زِ دمِ شاه غريبان مَطَلَب
همتي جز زِ دمِ شاه غريبان مَطَلَب
اي ظهير از گور نقبي مي زنم تا كربلا
بس كه چشم غم سرشكم، بابلا آميخته است
خاك من دارد شرف مانند خاك كربلا16
مي روم گريان به پابوس حسين تشنه لب1
خاك من دارد شرف مانند خاك كربلا16
خاك من دارد شرف مانند خاك كربلا16