براستى تكنولوژى پديده اى كه در جاى جايِ زندگى ما حضور دارد آرام آرام با او انس گرفته ايم و ذره ذره به او وابسته شده ايم اين پديده ٌ ظاهر اما مرموز چه موقعيتى چه جايگاهى در كانون و محفلِ وجود ما دارد؟ كجا هست و كجا نيست؟ از كجا آمده و ره به كجا دارد؟ از چه چيزهايى منشأ و تأثير مى گيرد و بر چه چيزهايى چه ابعادى از وجود و زندگيِ ما تاثير مى نهد؟ آيا حضورش براى ما ثمرات بيشترى داشته است يا غيبتش؟ آيا ما بر او تسلط و استيلا داريم و يا او برما؟ چگونه به تحليلش بنشينيم و چگونه درباره او قضاوت كنيم؟درباره تكنولوژى سخنان فراوانى گفته شده است امّا سخنان ضد و نقيض! برخى مى گويند: تكنولوژى مرز ميان انسان و آرزوهايش و نجات دهنده انسان از ورطه تماميِ نواقص وجوديش است. تكنولوژى بارهاى سنگين را از دوش آدمى برداشته و او را براى كارهاى خلاّق تر آماده ساخته است. در فردايى كه هزاران بحران منجمله بحرانِ انرژى بحران جمعيت بحران تغذيه بحران فضاى زيست و... پيش آيد تكنولوژيِ پيشرفته است كه فرياد رس انسان درمانده خواهد بود. تكنولوژى شاه كليد حل مشكلهاى جهان سوّم است. نه وجود ما و نه بقايِ ما بدون وجود و بقاى تكنولوژى اصلاً ممكن نمى باشد. اين تكنولوژى است كه به واقع زندگى بهتر آسايش بيشتر فراغت افزون امكان تفريحاتِ فراوان تر بهداشت و تغذيه سالم تر امكان دست يابى به دانش و آگاهيهاى بسيار و خلاصه هر آنچه را كه در ظرف آرزوهاى ما مى گنجد برايمان فراهم ساخته است و امروز نيز اينچنين مظلومانه به زير سوٌال رفته است كه..در مقابل در نظر برخى ديگر تكنولوژى پديده اى بسيار منفور است. شرّ لازمى است كه به اضطرار بدان تن داده ايم . اينان تكنولوژى را مسبّب حقيقى و يا حداقل از مقصّرانِ اصليِ نابسامانيهاى جامعه بشرى مى دانند. بر اين باورند كه تكنولوژى در جهان صنعتى امروز انسان را مسخ كرده است فضيلتهاى انسانى را از او گرفته است او را در موقعيتهايى از زندگى قرار داده است كه باعث انزوا و بيگانگى او از خود و ديگر انسانها شده است. علت و زمينه روابطِ ناسالم اجتماعى بيماريهاى عصبى و روانى نابسامانيهاى اخلاقى و اجتماعى و هزاران مشكل ديگر همانا تكنولوژى است.تكنولوژى نه تنها باعث آرامش آسايش فراغت و قدرتى بيش از آنچه دارا بوده ايم نشده است بلكه بسيارى از اينها را نيز از ما ستانده است. به كارگيرى تكنولوژى معادل كنار گذاشتن انسان است و اين پديده كه در دوره صباوت خويش خادم انسان بود امروز بر مسند آقايى نشسته است و خادم و مخدوم جاى خويش به يكديگر سپرده اند و روند رو به افزونِ رشد تكنولوژى روز به روز بر تقويت و تثبيتِ اين موقعيت واژگون مى افزايد.اين عبارت و بسيارى تعابير مشابه به طور پراكنده و كاملاً متخالف در باره تكنولوژى عنوان شده استبه علاوه آراى ميانه كه هميشه نقش واسطه و متعادل كننده ميان نظريات متخالف را بر عهده دارند.اما ما چه مى گوييم و چه صحبتى با مخاطب حوزويِ و غير حوزويِ خود داريم؟براى توضيح اين مقصود يادآورى نكاتى را لازم مى شماريم:مقاله نخستين از اين مجموعه را چنين آغاز كرديم:
لطفا منتظر باشید ...
