تحلیل و توصیف برخی آثار استاد غفاری نسخه متنی

در تصحيح اين کتاب از علائم و رموزي
استفاده شده که در ابتداي کتاب معرفي شده
اند, مثلاً اينکه مراد از «ملذ» ملاذ
الاخيار علامه مجلسي است يا «الفقيه» کتاب
من لايحضره الفقيه صدوق, «المدارک» مدارک
الاحکام في شرح عبارات «شرائع الاسلام»
محمد بن علي ابي الحسن موسوي عاملي است , يا
«صح» نماد حديث صحيح, «ثق» حديث موثق, «مجه»
يعني مجهول و «سل» يعني مرسل و جزآن.

پاورقي ها و تعليقات مصحح بسيار سودمند
است. معرفي راويان اخبار, ثقة بودن يا
نبودن آنها با استناد به اهمّ آثار رجالي
از اهميت اين تصحيح حکايت دارد. مثلاً در
روايتي از محمد بن عبيدالله سخي به عنوان
راوي سخن به ميان آمده و مصحح در پاورقي
ذکر کرده که محمد بن عبيدالله مشترک است و
يکي از آنها موثق و ديگري غير موثق (ج 1, ص 5)
يا به هنگام ضعف سند خبري خواننده را هشدار
مي دهد (ج 1, ص 133) همچنين گاهي لازم ديده به
اختلاف فتواي فقهاي گذشته بپردازد.

(ج 1, ص
170, پاورقي 1).