* خصوصيات دكتر چمران *

يكى از اين خصوصيات كه بسيار مهم است توجه به روح اصلى اين انقلاب و جهت گيرى كلى اين ملت و اين امت و در حقيقت شناخت درست انقلاب ماست همانطور كه گفتم دكتر چمران قبل از رفتن از ايران نيز در دوران دانشجوئيش در ايران مبارزه سياسى كرده بود ( در حدود بيست يا بيست و چند سال پيش ) و هم در خارج از ايران در دوران تحصيلش يا در دوران بعد از تحصيل در لبنان با مسائل سياسى و مبارزات سياسى آشنا بود او خيلى راحت مى توانست يك عنوان و تيترى براى خود درست كند و با مطرح كردن آن عنوان و تيتر جائى براى خود در فضاى سياسى ايران دست و پا كند و مانند بسيارى از عناصر سياست باز كه به جاى هويت انقلاب اسلامى هويت شخصى خود را مطرح مى كردند و مى كنند از سير كلى انقلاب غافل بماند و البته در آن صورت بجاى اينكه اينطور نردبان ترقى و تعالى را بپيمايد كه امروز در كنار بندگان شايسته خدا قرار گيرد يقينا امروز در اسفل السافلين مراحل سياست بازى قرار مى گرفت كسانى كه آن راه را رفتند در اين اسفل السافلين قرار گرفتند اما دكتر چمران آن نقطه اصلى انقلاب را شناخت نقطه اصلى اين انقلاب عبارت بود از روح اسلام و رهبرى امام من فراموش نمى كنم در اين يكى دو سال گذشته با وقوع چند حادثه دقيقا اين نكته در وجود مرحوم دكتر چمران مشخص و بارز بود يقينا يادتان هست كه وقتى دكتر چمران در پاوه مشغول جنگ بود پيامى از پاوه فرستاد كه اين پيام پخش شد پيام حاكى از اين بود كه نيروهاى ما به وسيله نيروهاى مزدور دشمن محاصره شده اند و شهر پاوه در معرض سقوط است چمران در آنجا با چند نفر پاسدار در محاصره دشمن بود و بوسيله تلفن توانست تماس بگيرد و امام به دنبال طلب يارى كه از پاوه شد و سقوطى كه پاوه را تهديد ميكرد دستور بسيج عمومى دادند و بعد از دستور امام وضع در تهران و شايد در بيشتر شهرهاى ايران برگشت به روزهاى اول انقلاب يعنى ساعت سه يا چهار بعد از ظهر كه تازه پيام امام از راديو پخش شده بود در خيابانهاى تهران جوانان مسلمان در ماشين ها و وانت ها اتوبوسها سوار شده بودند و بسوى سپاه پاسداران و ساير مراكزى كه داوطلب قبول مى كرد مى رفتند تا خود را به جبهه كردستان برسانند و با ضد انقلاب بجنگند همين حالت در پادگانهاى نظامى نيز پيش آمده بود چون امام دستور داده بودند كه هر كس از هر جا كه توانست حركت كند و ملت به كردستان بروند و آنجا را نجات دهند از پادگانهاى دور از خراسان و زاهدان فرماندهان و سربازان و افسران و درجه داران و همه كسانى كه مى توانستند به اجابت فرمان امام امت حركت كردند تا به پاوه بروند هيجان عظيمى در مردم بوجود آمد بعد از مدت كوتاهى يعنى همان روز يا فرداى آن روز خبر آمد كه پاوه از خطر نجات پيدا كرد و چمران و بقيه برادران پاسدارى كه در آنجا بودند سالم ماندند دشمن تار و مار شد جاده ها بعد از چند روز پاكسازى شد و همه آن وضعيت به نقطه عكس برگشت در همان روز از سوى يكى از مسئولين گفتارى در رسانه هاى عمومى منتشر شد كه اين گفتار حكايت ميكرد از اينكه اين پيشرفت و موفقيت ارتباطى به فرمان امام نداشت بلكه همه كارها قبل از اينكه فرمان امام صادر شود انجام گرفته بود ( 1 ) مى خواست از اين موقعيت بدليل يك اشتباه يا بدليل يك سوء استفاده كه البته احتمال اولى بيشتر است بهره بردارى كند تا عظمت موقعيت امام و نفوذ فرمان امام در مسائل ايران در اين سطح انكار شود ما در جريان امر بوديم يعنى از بيرون حوادث را تعقيب مى كرديم اما شهادت چمران مى توانست معناى ديگرى داشته باشد بعد از چند روز دكتر چمران برگشت به تهران ماجرا را از او پرسيديم كه جريان پاوه از چه قرار بود و چطور شد ؟ دكتر چمران گفت : ماجراى پاوه اينطور بود كه ما در نهايت شدت و مأيوسانه مى جنگيديم و هيچ روزنه اميدى نبود به مجرد اينكه فرمان امام دائر بر بسيج عمومى مردم از راديو پخش شد در آنجا نيز مثل ساير جاها پيام امام شنيده شد به فاصله كوتاهى ناگهان احساس كرديم همه گره هاى كار ما باز شد يعنى نفوذ كلام امام و تاثير فرمان امام به نحوى بود كه اولا نيروهاى دشمن را ترساند مرعوب كرد و فهميدند كه همه عناصرى كه بتوانند سلاح به دست گيرند به سراغ آنها خواهند آمد و قال فتنه انگيزى آنها را خواهند كند ثانيا عناصر دوست عناصر همراه و نيروهاى نظامى و انتظامى كه در منطقه بودند و حال جنگيدن براى آنها نمانده بود و مايوس و خسته بودند ناگهان جان گرفتند نتيجه اين شد كه بعد از چند ساعت مطلب برعكس شد يعنى بعد از آنكه پيام امام صادر شد و به گوش ما رسيد ما مغلوب بوديم غالب شديم در شرف نابودى و شكست و اضمحلال بوديم توانستيم دشمن را نابود و شكست خورده و مضمحل كنيم ( تكبير ) در جلسه اى كه تشكيل شد و مرحوم دكتر چمران همين گزارش را ميداد آن مسئولى كه آن اظهار را كرده بود نيز حضور داشت و اظهار نظر ميكرد اما دكتر بعنوان يك شاهد قضيه و كسى كه شهادت او و قضاوت او الحق قضاوتى بالاتر و درستر بود در مقابل او محكم ايستاد و گفت نه اين نفوذ كلام امام بود اين تاثير فرمان امام بود كه اين كار را كرد اين نمونه كار دكتر چمران نشان ميداد كه او بالاتر از گرايشهاى گروهى و وابستگى هاى سياسى يك فرد انقلابى مومنى است كه جهت اصلى انقلاب را در ايران به درستى درك كرده است مرحوم دكتر چمران مدتى وزير دفاع بود و در جلسات هيئت وزيران شركت ميكرد و در ماجراى توطئه اى كه از طرف بعضى براى بر هم زدن مجلس خبرگان در آنوقت چيده شده بود و به نحوى در هيئت وزرا مطرح ميشد و مطرح شده بود چمران در هيئت وزرا در آن جلسه اى كه حضور داشت و عليرغم توقع و انتظارى كه از او مى بردند و فكر مى كردند كه چمران هم مانند آنها هم جهت و هم فكر با آنهاست و درباره انحلال مجلس خبرگان قدمى بر ميدارد و حركتى مى كند بعكس چمران با آنها همفكر و هم آواز نمى شد خصوصيت اين سردار شهيد و سرباز مجاهد اسلام اين بود مسئله گروه گرائى و خطوط سياسى كه براى بعضى در جامعه اصل است به هيچ وجه براى چمران مطرح نبود براى او فقط اسلام مطرح بود و پيروزى و حاكميت اسلام كه حاضر بود در اين راه جان خود را نيز از دست بدهد در جبهه جنگ دكتر چمران آنچنان پاك باخته و شجاعانه مى جنگيد و حركت مى كرد كه نظير اين رفتار و روش را كمتر در كسى مشاهده كرده ام يا راجع به كمتر كسى شنيده ام مجاهدتها و فداكاريها خيلى زياد است خيلى ها هستند كه از خطر نمى هراسند اما در جبهه مشتاقانه و عاشقانه حركت كردن و به خطر فكر نكردن يكى از خصوصيات اين مرد مؤمن و مجاهد در راه خدا بود خصوصيات ديگر اخلاقى دكتر چمران تواضع او دل نرم و رقيق و رحيم او اخلاق ملايم و مهربان او قاطعيت او با همه مهربانى و نرمى تواضع او در مقابل زيردستان و كسانيكه زير امر و فرمان او قرار داشتند در مجموع از او يك شخصيت بزرگ و جامع الاطراف و همه جانبه از اين انسان فداكار ساخته بود ما اگر از دكتر چمران تجليل مى كنيم در حقيقت از خط اسلام و جهاد و مبارزه براى حاكميت قوانين اسلامى با استفاده از شيوه هاى اسلامى تجليل مى كنيم و اين همان چيزى است كه امروز ملت ما بايد متوجه آن باشد امتحان عمومى ملت ما اين است جامعه ما امروز در شرايطى قرار دارد كه معمولا در زندگى يك ملت و در تاريخ يك ملت بسيار بندرت پيش ميايد ما عادت كرديم با ديدن حوادث بزرگ و استثنائى و تاريخى از پيش از پيروزى انقلاب تا امروز حوادثى كه هر روز در جامعه ما تكرار مى شود حوادث بزرگى است كه بندرت در تاريخ ملت ها به وقوع مى پيوندد در آينده قضاوت تاريخ در باره ملتى كه اين همه حوادث بزرگ و دشوار را با موفقيت گذرانده و مى گذراند و خط و راه خود را گم نمى كند قضاوت عجيبى خواهد بود