شده اند به مراتب بيش تر از فيش هايى است كه مطالب آن بر پايه اَمثال و اشعار و حكايات استوارند و
قابل قياس با يكديگر نيستند.نكته ديگرى كه بايد متذكر شد اين است كه در فيش بردارى تا آن جا كه امكان دارد بايد از مواد و
اطلاعاتى استفاده كرد كه قابل (استناد) و داراى(اعتبار) باشند
و از نوشتن مطالبى كه خدشه پذيرند و بر
پايه محكمى استوار نيستند خوددارى كرد.
ييادسپارى
درصورتى كه مطالب مستند ومعتبر
مختصر و كوتاه باشند
تمامى آن را روى فيش مى نويسيم و مأخذ آن را در
ذيل مطلب مى آوريم و نام اين فيش را (فيش مطلبى) مى گذاريم. و چنان چه مطالب قابل استناد و اعتبار
طولانى ومفصّل باشند
از نوشتن آن ها روى فيش خوددارى مى كنيم و فقط به ذكر مأخذ آن در فيش اكتفا مى
كنيم و نام اين فيش را (فيش مأخذى) مى گذاريم.(1)
6
مراحل فيش بردارى
مراحل فيش بردارى و يادداشت نويسى كه از مسائل اساسى در مطالعات وتحقيقات به شمار مى رود با رعايت
امور زير انجـام مى گيـرد:
الف. موضوع نويسى
موضوع نويسى فيش ها از امور مهم در مراحل فيش بردارى استزيرا مراجعه به فيش ها و ارتباط با آن ها بر
همين اساس صورت مى گيرد و اشتباه در اين امر
تحقيقات پژوهنده و طبقه بندى و بازيابى فيش ها را با
مشكلاتى روبه رو مى سازد.
اقسام موضوعات
به طور كلى در موضوع نويسى بايد چهار موضوع در نظـر گـرفته شـود:1. موضوع كلى
منظور از (موضوع كلى) در فيش بردارى غالباً عناوين و اسامى علوم و دانش هاستمانند علم اخلاق
تاريخ روان شناسى فقه كلام فيزيك شيمى رياضى جامعه شناسى و … كه معمولاً درتحقيقات رايج و متداول
موضوع و عنوانى بالاتر از اين ها به كار گرفته نمى شود تا همه اين عناوين در زير مجموعه آن قرار
گيرند
اگر چه درتحقيقات پيچيده و بر طبق موضوع بندى (ملويل ديوئى) موضوعات كلى ترى از قبيل (علوم
اجتماعى)