قاضىاحمد غفارى فگارى اسفراينى قزوينى. متخلص به فگارى. شاعر. قرن 10 ه. ق. متوفّى 975 يا 989 ه. ق.
وى در عهد شاهطهماسب اول صفوى (84 - 930 ه. ق) قاضى قزوين بود و به همين علت به قزوينى نيز شهرت داشت. وى شاعرى خوشطبع و خوشصحبت بود. وى در اواخر عمر عزلت گزيد و در مشهد ساكن شد و از طرف سلطانمحمد صفوى مقررى دريافت مىداشت تا اين كه درگذشت. وى با صادقى افشار (متوفّى 1022 ه. ق، مؤلف تذكرهى مجمعالخواص) معاصر بود. در تذكرهى روز روشن، به اشتباه كتاب نگارستان و تاريخ جهانآرا (اثر احمد غفارى ثزوينى) به نام وى نوشته شده است. در تذكرهى نگارستان سخن نيز وى را سبزوارى دانسته است كه اشتباه است. آثار وى عبارتند از :
براى آگاهى بيشتر، مراجعه شود به رتذكرهى روز روشن، صص 8 - 637 , منتخبالتواريخ، ج 3، ص 185 , تذكرهى آتشكدهى آذر، ص 82 , تذكرهى مجمعالخواص، صص 5 - 174 , تذكرهى هفتاقليم (جديد)، ج 2، صص 6 - 835.
از اشعار اوست :