اصولاً هر که متضمن تخصصي است، واگذاري آن به عنصر غير متخصص، نه تنها امري است غير معقول بلكه پيامدهاي جبران‌ناپذيري را به دنبال دارد. نه تنها آن امر به سرمنزل مقصود نمي‌رسد بلكه چنين گزينشي موجب انحراف و تباهي آن مي‌گردد. احياگري نيز از اين مقوله مستثني نيست. «احياء وظيفه افرادي است كه دين را به خوبي مي‌شناسند و با مقتضيات زمان و مكان آگاهند و صلاحيت درك حقايق و صداقت و فرق بين آنها و ضلالت و گمراهي‌هاي زمانه را دارند و همچنين قدرت تشخيص واقعيت‌ها و بدعت‌هاي زمان را دارند و ديگر آنكه بتوانند گردوغبار تحريف را بر چهره دين ببينند (تشخيص دهند).
نبي اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي‌فرمايد:
«اذا ظهرت البدع في امتي فليظهر العالم علمه فمن لم يفعل فعليه لعنت الله»
اگر در امت من بدعت‌ها ظاهر شوند، بر عالم لازم است كه علم خود را آشكار كند كه اگر چنين نكرد، لعنت خدا بر او باد.[7]