مقدمه، ص 28
مناسبت درباره آيه 8 از سوره طه: «اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى» چنين مىگويند:
«و من غرر الآيات فى السورة قوله تعالى ....» «1» و چون آيه: «اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ...» «2»
بطور وضوح جريان توحيد خداوند سبحان را كه ريشه همه معارف قرآنى است بيان مىنمايد، سخن مرحوم استاد در اين باره آنست كه «... و من غرر الآيات فيها آية النور» «3».
و از اين جهت كه غبار كثرت در روز ظهور وحدت حقه زايل مىگردد و در آن روز روشن مىشود كه همه كارها از آن خداى سبحان مىباشد كه در حقيقت روز ظهور توحيد راستين است از آيه: «يَوْمَ لا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئاً وَ الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ» «4» چنين ياد مىكنند «... و هى من غرر الآيات» «5» و در تأييد اين مطلب وقتى از محضر مرحوم استاد علّامه پرسيدم به چه مناسبت سوره مباركه «يس» قلب قرآن است، فرمودند: همين سؤال را از حضور استادمان مرحوم آقاى قاضى (همان عارف نامور و عالم ربانى) پرسيدم، ايشان در جواب فرمودند بمناسبت دو آيه آخر سوره: «إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ- فَسُبْحانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ» لذا مرحوم استاد درباره اين دو آيه چنين مىفرمايد: «و من غرر الآيات فيها قوله تعالى انما امره ...» «6» و همچنين آيه: «وَ أَنَّ إِلى رَبِّكَ الْمُنْتَهى» كه هدف نهايى آفرينش و تدبير آن و قرارگاه كاروان سالار جهان انسانى حضرت پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله را خداوند سبحان مىداند.
و نيز آيه: «وَ أَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلَّا ما سَعى» كه پيوند ضرورى عمل با عامل را در قيامت ترسيم مىكند از اين جهت كه خطوط كلى سير مسافران كوى هستى و همچنين مدار پاداش و كيفر را بيان مىنمايند جزء آيات كليدى به حساب آمده و درباره آنها چنين مىفرمايند: «و من غرر الآيات فيها اى فى سورة النجم قوله وَ أَنَّ إِلى ...» «7» زيرا در آيه:
«وَ أَنَّ إِلى رَبِّكَ» همه تدبيرها و ايجاد روابط بين اشيا و پرورش آنها فقط به خداوند سبحان منتهى خواهد شد. لذا در تأييد آن فرمودند: «... و الآية تثبت الربوبيّة المطلقة للَّه
(1) الميزان ج 14 ص 129. (2) سوره نور آيه 35. (3) الميزان ج 15 ص 84. (4) سوره انفطار آيه 19. (5) الميزان ج 20 ص 334. (6) الميزان ج 17 ص 64. (7) الميزان ج 19 ص 25.