مقدمه، ص 33
بسم اللَّه الرحمن الرحيم
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ اين قرآن را ما نازل كرديم و بطور قطع آن را حفظ خواهيم كرد. (سوره الحجر، آيه 8) پروردگارا منّتت را با كمال خضوع گردن مىنهيم كه قرآن كريمت را كه در طول قرنهاى گذشته مورد هجوم دشمنانت واقع شده بود بوسيله مجاهدتهاى بندگان صالحت براى ما حفظ فرمودى، و به عجز خود از اداء شكر اين نعمتت اعتراف داريم زيرا خود شاهد دوران غربت قرآنت بوديم كه چگونه دشمنانت بيش از هر دوران ديگر مورد حمله قرارش دادند و آن را كه به منظور هدايت بشر نازل فرمودى از زندگى بشر حذف كردند و جز نامى از آن باقى نگذاشتند و ديديم كه چگونه براى حفظ و تجديد حيات آن خالصترين بندهات (امام خمينى) را برانگيختى تا عليه دشمنانت برخيزد و عموم مسلمين و مخصوصا مردم اين سرزمين را كه دوستداران اهل بيت پيغمبر تواند بيارى دينت و قرآنت بخواند و ديديم كه چگونه با مددهاى غيبى، خود او و مردم او را يارى فرمودى و بينى دشمنانش را بخاك ماليدى و انقلاب اسلامى را به ثمر رسانيدى.
پروردگارا ما استحقاق اينهمه عنايت را نداشتيم اين تو بودى كه خواستى از يك سو