ترجمه تفسیر المیزان

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

جلد 7 -صفحه : 546/ 468
نمايش فراداده

به منظور اعطاى قاعده كلى بوده باشد، مانند تشبيهى كه در آيه" كَذلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَ الْباطِلَ" «1» و" كَذلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ" «2» است و در حقيقت به رسول خدا (ص) مى‏فهماند كه آن مثالى را كه ما زديم قاعده‏اى كلى گرفته و بر مثل ديگرى كه زده مى‏شود بر آن قياس كن. بنا بر اين، معناى جمله" كَذلِكَ زُيِّنَ ..." اين خواهد بود: كافر مفرى از ظلمات ندارد، براى اينكه اعمال او آن چنان به نظرش جلوه كرده و او را مجذوب ساخته كه نمى‏گذارد به فكر بيرون آمدن از ظلمت همان عمل افتاده خود را به فضاى روشن سعادت بكشاند. آرى، خداوند مردم ستمگر را هدايت نمى‏كند.

بعضى ديگر در وجه تشبيه مزبور گفته‏اند: تشبيه عمل كفار است به عمل مسلمين و مؤمنين، و معنايش اين است كه: كفر در نظر كفار جلوه كرده و به آن عمل كرده‏اند هم چنان كه ايمان در نظر مؤمنين جلوه كرده و بدان عمل نموده‏اند. و ليكن اين معنا از سياق صدر آيه به دور است.

" وَ كَذلِكَ جَعَلْنا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكابِرَ مُجْرِمِيها ..."

گويا مقصود اين باشد كه ما گروهى را زنده نموده و براى ايشان نورى قرار داديم كه با آن نور در ميان مردم زندگى كنند، و گروهى ديگر را از اين زندگى محروم ساختيم، در نتيجه در ظلمتها مانده و از آن بيرون شدنى نيستند، اعمالشان هم كه در نظرشان خيلى جلوه كرده آنان را در خلاصى از ظلمتها سود نمى‏دهند، و ما به همين نحو از مجرمين هر قريه‏اى بزرگتران ايشان را واداشتيم تا در آن قريه در مقابل دعوت دينى پيغمبر و گروندگان مكر كنند، ليكن مكرشان سودى به حالشان نمى‏دهد، چون ايشان در ظلمت بسر مى‏برند، و نمى‏توانند خير و شر خود را ببينند، و نمى‏فهمند كه خسارت مكرشان به خودشان عايد مى‏شود.

روى اين حساب منظور از جمله" كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْكافِرِينَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ" بيان اين جهت خواهد بود كه اعمال كفار با همه جلوه‏اى كه در نظر ايشان دارد در استخلاص از ظلمتهايى كه ايشان در آن به سر مى‏برند كوچكترين سودى برايشان ندارد. و منظور از جمله" وَ كَذلِكَ جَعَلْنا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكابِرَ مُجْرِمِيها ..." بيان اين جهت خواهد بود كه اعمال ايشان و مكر و خدعه‏هايى كه به ضرر دعوت دينى و عليه انبيا و گروندگانشان مى‏كنند ضررى به حال آنان نداشته بلكه همه ضررها متوجه خودشان مى‏شود، و ليكن نمى‏فهمند، چون در ظلمت به سر مى‏برند.

مكر بزرگان و اعيان هر قريه در برابر دعوت انبياء و استهزائشان به رسالت پيغمبر (ص)

بعضى از مفسرين گفته‏اند:" معناى تشبيهى كه در آيه است اين است كه نظير آنچه‏

(1 و 2) سوره رعد آيه 17