من بر سر آن با شما بحث خواهم كرد، و به شما ايراد خواهم نمود (زيرا شما آن را حرام مىدانيد، و مرا به پوشيدن آن ملامت مىكنيد) در حالى كه خداى سبحان فرموده:" قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ" و نيز فرموده:" خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ" «1».
و نيز در كافى به سند خود از فضالة بن ايوب نقل كرده كه در تفسير آيه" خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ" فرموده است: در عيد و جمعه «2».
مؤلف: اين روايت را تهذيب از فضاله از عبد اللَّه بن سنان از ابى عبد اللَّه (ع) نقل كرده «3». و به همين مضمون عياشى «4» در تفسير خود و طبرسى در مجمع البيان از ابى جعفر (ع) نقل كردهاند «5».
و در كتاب فقيه است كه شخصى از حضرت رضا (ع) پرسيد منظور از زينت در آيه" خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ" چيست؟ حضرت فرمود از آن جمله است شانه زدن قبل از هر نمازى «6».
مؤلف: در اين معنا روايات ديگرى نيز هست.
و در تفسير عياشى از خيثمة بن ابى خيثمة روايت شده كه گفت: حسن بن على (ع) هر وقت مىخواست به نماز بايستد بهترين لباسهاى خود را مىپوشيد.
خدمتش عرض كردند يا بن رسول اللَّه چرا لباسهاى خوب خود را در موقع نماز مىپوشيد؟
فرمود: خداوند جميل و زيبا است، و هر زيبايى را دوست مىدارد و مىفرمايد:" خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ"، من نيز خود را براى پروردگارم زينت مىدهم و دوست دارم بهترين لباسم را بپوشم«7».
مؤلف: اين حديث از طرق اهل سنت نيز روايت شده است.
و در كافى به سند خود از يونس بن ابراهيم روايت كرده كه گفت: بر ابى عبد اللَّه
(1) فروع كافى ج 6 ص 441 ح 6 (2) فروع كافى ج 3 ص 424 ح 8 (3) تهذيب الاحكام (4) تفسير عياشى ج 2 ص 13 (5) مجمع البيان ج 4- 3 ص 412 (6) من لا يحضره الفقيه، ج 1 ص 75 ح 95 (7) تفسير عياشى ج 2 ص 14