ترجمه تفسیر المیزان جلد 8

(ع) وارد شدم در حالى كه طيلسان و كلاهى از خز بر تن داشتم. حضرت نگاهى به من كرد و چيزى نگفت. من عرض كردم: فدايت شوم جبه و طيلسان من از خز است در باره آن چه مى‏فرماييد؟ حضرت فرمود: خز عيبى ندارد، عرض كردم تارى كه در بافت آن به كار رفته ابريشم است. فرمود: اين نيز اشكال ندارد، چون حسين بن على (ع) در حالى كه كشته شد جبه‏اى از خز بر تن مباركش بود. آن گاه حضرت، داستان عبد اللَّه بن عباس و خوارج و احتجاج او را عليه آنان نقل كرد «1».

و نيز در همان كتاب به سند خود از احمد بن ابى عبد اللَّه از محمد بن على بطور مرفوع نقل مى‏كند كه وقتى سفيان ثورى در مسجد الحرام قدم مى‏زد، امام صادق (ع) را ديد كه لباس‏هاى زيبا و گرانبها پوشيده بود. گفت به خدا سوگند مى‏روم و ملامتش مى‏كنم.

نزديك رفت و عرض كرد: يا بن رسول اللَّه به خدا سوگند رسول خدا (ص) و على بن ابى طالب و هيچكس از پدرانت از اين لباس‏ها نپوشيدند. حضرت فرمود: رسول خدا (ص) در روزگارى تنگ زندگى مى‏كرد و به مقتضاى فقر و تنگدستى‏اش رفتار مى‏نمود، و پس از آن حضرت روزگار به وسعت گراييد، و سزاوارترين مردم به استفاده از نعمت‏ها ابرار و نيكانند. آن گاه آيه" قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ" را تلاوت نموده، فرمود: ما از هر كس ديگرى به استفاده از داده‏هاى پروردگار سزاوارتريم.

اى ثورى! اين لباس‏ها را كه بر تن من مى‏بينى براى آميزش با مردم پوشيده‏ام. آن گاه امام دست ثورى را گرفت و به طرف خود كشيد و لباس‏هاى زيبا را كنار زده لباس زبرى را از زير آن نشان داد و فرمود: اين را براى خود و آنچه را مى‏بينى براى مردم پوشيده‏ام. آن گاه لباسهاى پشمينه و زبر ثورى را كنار زده لباس نرمى نمايان ساخت و فرمود تو اين را براى خود مى‏پوشى و آن پشمينه‏ها را براى نشان دادن به مردم «2».

و نيز به سند خود از ابن قداح روايت كرده كه گفت: امام صادق (ع) در حالى كه لباسى زيبا از جنس پارچه‏هاى مرو به تن داشت و به دست من تكيه كرده بود به عباد ابن كثير برخورد نمود. عباد عرض كرد: يا ابا عبد اللَّه تو از خاندان نبوتى و پدرت على امير المؤمنين بود كه هميشه كرباس مى‏پوشيد، اين لباسهاى فاخر مروى چيست كه به تن‏

(1) فروع كافى ج 6 ص 442

(2) فروع كافى ج 6 ص 442