لطفا منتظر باشید ...
فرعون، هم مدعى خدايى بوده و هم خدايانى را مىپرستيده است
و اينكه گفتند:" وَ يَذَرَكَ وَ آلِهَتَكَ" تاكيد در تحريك وى بر قتل ايشان است، و معنايش اين است كه: اى فرعون! اين شخص علاوه بر فسادى كه او و قومش در زمين انگيختهاند زير بار پرستش تو و خدايانت هم نرفتهاند. از اين جمله به خوبى بر مىآيد كه فرعون هم ادعاى الوهيت مىكرده و مردم را به پرستش خود مىخوانده و هم خودش «1» خدايانى براى خود داشته و آنها را مىپرستيده. تاريخ هم اين معنا را در باره پارهاى از امتهاى گذشته اثبات كرده، از آن جمله نقل شده كه در روم و ممالك ديگر، مردم، بزرگ خانواده و رؤساى قبائل و عشاير را مىپرستيدند، و آن بزرگان و رؤسا هم، پدران نخستين و بتها را پرستش مىكردهاند.و نيز در تاريخ دارد كه بعضى از بتپرستان براى بتهايى كه مىپرستيدند بتها و ارباب ديگرى قائل بودند، و معتقد بودند كه بتهاى مورد پرستش آنان آن بتها را مىپرستند، از آن جمله پدر و مادر را رب خود مىدانستند و براى پدر و مادر ارباب ديگرى قائل بودند.اين آن چيزى است كه از جمله مورد بحث به دست مىآيد، الا اينكه از كلامى كه فرعون با قوم خود داشته و قرآن از او چنين حكايت مىكند:" أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى" «2» و همچنين از(1) الدر المنثور ج 3 ص 107 و تفسير قمى ج 1 ص 237 و تفسير قرطبى ج 7 ص 262(2) من بزرگترين پروردگار شمايم. سوره نازعات آيه 24
