مشيت الهى بر هدايت نكردن مردم ظالم و دلبستگان به زندگى خاكى قرار گرفته است
پس اينكه فرمود:" وَ لَوْ شِئْنا لَرَفَعْناهُ بِها" معنايش اين مىشود كه اگر ما مىخواستيم او را بوسيله همين آيات به درگاه خود نزديك مىكرديم (آرى در نزديكى به خدا ارتفاع از حضيض و پستى اين دنيا است هم چنان كه دنيا بخاطر اينكه انسان را از خدا و آيات او منصرف و غافل ساخته و به خود مشغول مىسازد اسفل سافلين است) و بلند شدن و تكامل انسان بوسيله آيات مذكور كه خود اسباب ظاهرى الهى است باعث هدايت آدمى است، و ليكن سعادت را براى آدمى حتمى نمىسازد زيرا تماميت تاثيرش منوط به مشيت خدا است و خداوند سبحان
لطفا منتظر باشید ...
