روايتى از امام صادق (ع) در باره معرفت به خدا
و نيز به سند خود از عبد الاعلى مولى آل سام از امام صادق (ع) روايت كرده كه در ضمن حديثى فرمودند: و هر كه گمان كند كه خدا را شناخته و وقتى از او بپرسند چطور شناختى او در جواب، خدا را به حجاب و يا صورت و يا مثالى تشبيه كند چنين كسى مشرك است، زيرا حجاب و مثال و صورت غير خدا است، خداى تعالى واحد است و توحيد او ضرورى است، بنا بر اين، چگونه داراى توحيد است كسى كه او را به غير او شناخته است، تنها راه شناختن خدا اين است كه او را با او و از راه خود او بشناسند، هر كس او را به وسيله غير او بشناسد در حقيقت او را نشناخته، بلكه همان غير را شناخته است، چون ميان خدا و خلايق واسطهاى نيست تا خلايق او را به وسيله آن واسطه بشناسند، خداوند همه عالم را از هيچ آفريده.به اسمايى مسمى مىشود و او غير آن اسماء است و اسماء هم غير اوست، و اگر به وصفى توصيفش مىكنيم او غير واصف و واصف غير اوست، بنا بر اين هر كس خيال كند كه ايمانش به خداى تعالى ايمان به كسى است كه او را نمىشناسد او گمراه از معرفت است، چون مخلوق جز با خدا چيزى را درك نمىكند، پس معرفت به خدا هم جز با خداى تعالى(1) محاسن ص 242 ح 128(2) التوحيد ص 113 ح 13(3) التوحيد ص 116 ح 17