لطفا منتظر باشید ...
معناى جمله:" فَادْعُوهُ بِها" اين است كه خدا را با اعتقاد به اتصاف او به صفات حسنه و معانى جميله عبادت كنيد
و اينكه فرمود:" فَادْعُوهُ بِها" يا از دعوت به معناى نام نهادن است هم چنان كه مىگوييم:" من او را زيد خواندم و تو را ابا عبد اللَّه خواندم" يعنى او را به آن اسم و تو را به اين اسم نام نهادم، و يا از دعوت به معناى ندا است، و معنايش اين است كه خدا را به اسماء حسنايش ندا كنيد مثلا بگوييد:" اى رحمان اى رحيم و ..." و يا از دعوت به معناى عبادت است و معنايش اين است كه خدا را عبادت كنيد با اعتقاد به اينكه او متصف به اوصاف حسنه و معانى جميلهاى است كه اين اسماء دلالت بر آن دارد.مفسرين همه اين چند معنا را براى دعوت احتمال دادهاند، و ليكن كلام خود خداى تعالى در موارد مختلفى كه دعاى خود او را ذكر مىكند مؤيد همين معناى اخير است، مانند:" قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ أَيًّا ما تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى" و آيه" وَ قالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ" «2» وجه تاييد اين است كه اول دعا را ذكر كرده و در بعد همان دعا را به عبادت بدل آورده و فهمانده كه عبادت و دعا يكى است.و همچنين آيه" وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ يَدْعُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ مَنْ لا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ وَ هُمْ عَنْ دُعائِهِمْ غافِلُونَ، وَ إِذا حُشِرَ النَّاسُ كانُوا لَهُمْ أَعْداءً وَ كانُوا بِعِبادَتِهِمْ كافِرِينَ" «3» و آيه" هُوَ الْحَيُّ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ" «4» كه دعا را به معناى اخلاص در عبادت گرفته است.(1) نامهاى نيكوتر همه از اوست، هر چه در آسمانها و زمين هست او را تسبيح مىكند. سوره حشر آيه 24(2) پروردگارتان گفته: مرا بخوانيد تا اجابتتان كنم، كسانى كه از پرستيدن من استكبار ورزند به خوارى به جهنم داخل خواهند شد. سوره مؤمن آيه 60(3) گمراهتر كيست از آنكه سواى خدا چيزى را بخواند كه تا روز قيامت جواب او ندهد و از هر چه بخوانندش خود بىخبر باشد. و چون در قيامت خلق محشور شوند آنجا معبودان باطل با مشركان دشمن و از پرستش آنها بيزارند. سوره احقاف آيات 5- 6(4) زنده جاويد اوست، خدايى جز او نيست، او را بخوانيد و دين خاص او كنيد كه ستايش خاص پروردگار جهانيان است. سوره مؤمن آيه 65
