چند روايت در مورد داستان هفتاد نفر بر گزيدگان موسى (ع) براى حضور در ميقات‏

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

همين است كه من آن را به صورت برهان برايت ايراد كردم.

سپس رو به سعد كرده و فرمود: بگو ببينم پيغمبرانى كه خدا آنها را برگزيده و كتابشان داده و با عصمت تاييدشان كرده با اينكه اعلم- در دو نسخه چاپى از برهان اعلام وارد شده و ليكن احتمال دارد كه تصحيف شده باشد- همه امت‏ها هستند مانند موسى و عيسى (ع) آيا با وفور عقل و كمال علمى كه دارند هيچ ممكن نيست كه وقتى بخواهند اشخاص نيكى را براى كارى انتخاب كنند اتفاقا منافق از كار در آيند؟ عرض كردم: نه.

فرمود: بلكه ممكن است، به شهادت اينكه موسى كليم اللَّه (ع) با وجود عقل و كمال علمش و با اينكه وحى به او مى‏شد مع ذلك وقتى از اعيان قومش و از وجوه لشكريانش و خلاصه از كسانى كه شكى در ايمان و اخلاصشان نداشت هفتاد نفر براى رفتن به ميقات برگزيد انتخابش به خطا رفت و بجاى هفتاد نفر با ايمان هفتاد نفر منافق برگزيد و قرآن در باره‏اش فرموده:" وَ اخْتارَ مُوسى‏ قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقاتِنا- تا آنجا كه ميفرمايد- لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً ... فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ". پس با اينكه مى‏بينيم اختيار و انتخاب مثل موسى كسى كه خداوند براى نبوتش برگزيده به خطا مى‏رود و افسد را بجاى اصلح بر مى‏گزيند مى‏فهميم كه انتخاب تنها و تنها كار كسى است كه به باطن اشخاص راه داشته و ضمائر و سريره‏هاى افراد برايش آشكار باشد، و نيز مى‏فهميم كه بعد از خطا رفتن انتخاب انبياء انتخاب مهاجر و انصار يك پشيز ارزش نداشته است «1».

مؤلف: آيه‏اى كه امام (ع) در اين روايت بدان استشهاد كرده نقل به معنى شده، يعنى امام (ع) آن را از آيات سوره اعراف و سوره نساء تركيب كرده است.