توضيحى در باره گمراه‏تر بودن دسته‏اى از مردم، از چهار پايان" أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ" - ترجمه تفسیر المیزان جلد 8

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 8

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

هست، ليكن اراده تبعى نه اصلى.

و از جمله ادله‏اى كه بايد حمل بر اين نوع از غايت شود آيه" وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثِيراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ" و آيات ديگرى است كه داراى چنين سياقى باشد، و آن بسيار است.

" لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا يَسْمَعُونَ بِها" اين قسمت از آيه شريفه اشاره است به اينكه دوزخيان كسانى هستند كه استعداد براى وقوع در مجراى رحمت الهى در آنان باطل گشته، و ديگر در مسير وزش نفحات ربانى قرار نمى‏گيرند، و از مشاهده آيات خدا تكانى نمى‏خورند، گويا چشم‏هايشان نمى‏بيند، و از شنيدن مواعظ مردان حق متاثر نمى‏گردند تو گويى گوش ندارند، و حجت‏ها و بيناتى كه فطرتشان در دلهايشان تلقين مى‏كند سودى به حالشان ندارد و يا گويى دل ندارند.

البته هيچ عقل و گوش و چشمى در عمل خود فاسد نمى‏شود، چون همانطور كه قرآن فرموده:" لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ" «1» در خلقت خدا تغيير و تبديلى رخ نمى‏دهد، مگر اينكه همين تغيير و تبديل هم به دست خود خداى تعالى انجام شده و خود از باب خلقت باشد، و ليكن آيه شريفه" ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّراً نِعْمَةً أَنْعَمَها عَلى‏ قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ" «2» صريحا اعلام مى‏دارد به اينكه خداى تعالى نعمتى را كه به قومى داده پس نمى‏گيرد، مگر آنكه خود آنان باعث زوال و دگرگونى آن شوند.

پس اين نفهميدن و نديدن و نشنيدن دوزخيان از چيست؟ جواب اين است كه گر چه بطلان استعداد و فساد عمل دل‏ها و چشم‏ها و گوش‏هاى ايشان مستند به خداى تعالى است، الا اينكه خداى تعالى اين كار را به عنوان كيفر عمل‏هاى زشت ايشان كرده، پس خود آنان سبب شدند كه با تغيير راه عبوديت نعمت خدا را تغيير دادند، خداوند هم مهر بر دل‏هايشان نهاده و ديگر با اين دل‏ها آنچه را كه بايد بفهمند نمى‏فهمند، و پرده بر چشم‏هايشان كشيده و ديگر با اين چشم‏ها آنچه را كه بايد ببينند نمى‏بينند، و سنگينى را بر گوش‏هايشان مسلط كرده و ديگر با اين گوش‏ها آنچه را كه بايد بشنوند نمى‏شنوند، و همه اينها نشانه اين است كه ايشان راه به دوزخ مى‏برند.

توضيحى در باره گمراه‏تر بودن دسته‏اى از مردم، از چهار پايان" أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ"

" أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ" اين جمله نتيجه بيان سابق و شرح حال ايشان است،


(1) سوره روم آيه 30

(2) (حكم ازلى خدا) اين است كه خدا نعمتى را كه به قومى عطا كرد تغيير نمى‏دهد تا وقتى آن قوم حال خود را تغيير دهد. سوره انفال آيه 53

/ 504