لطفا منتظر باشید ...
امر به معروف، نهى از منكر، تحليل حلائل، تحريم خبائث، و بر داشتن تكاليف شاقه، از مختصات اسلام است
و همچنين ظاهر آيه دلالت و يا حد اقل اشعار دارد بر اينكه مساله امر به معروف و نهى از منكر و خلاصه امور پنجگانهاى كه رسول خدا (ص) در اين آيه به آن امور وصف شده همه از علائمى است كه از آن جناب در تورات و انجيل ذكر شده است، و بر اينكه اين امور از مختصات پيغمبر اسلام و ملت بيضاى او است- و همين طور هم هست- براى اينكه هر چند به شهادت آيه" لَيْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ" تا آنجا كه مىفرمايد:" وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ أُولئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ" «1» ساير امم صالح نيز به وظيفه امر به معروف و نهى از منكر قيام مىكردهاند، و به شهادت آيه" قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ" «2» حلال دانستن طيبات و حرام دانستن خبائث و پليديها تا اندازهاى از فطرياتى بوده كه همه اديان بر آن اتفاق داشتهاند، و همچنين هر چند مساله برداشتن موانع و غل و بندهاى معنوى از دست و پاى بشر تا حدى در شريعت عيسى (ع) هم بوده و حكايت قرآن در آيه" وَ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ لِأُحِلَّ لَكُمْ بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ" «3» بر آن دلالت و آيه" قَدْ جِئْتُكُمْ بِالْحِكْمَةِ وَ لِأُبَيِّنَ لَكُمْ بَعْضَ الَّذِي تَخْتَلِفُونَ فِيهِ"(1) ايمان آورند به خدا و روز جزا، و امر به معروف و نهى از منكر كنند، و در خيرات شتاب كنند، و آنان از شايستگانند. سوره آل عمران آيه 114(2) بگو چه كسى جامهاى راى كه خدا براى بندگان خويش پديد آورده با روزىهاى پاكيزه حرام كرده است. سوره اعراف آيه 32(3) آمدهام تا تورات راى كه پيش از من بوده تصديق كنم و بعضى چيزها كه بر شما حرام شده برايتان حلال كنم. سوره آل عمران آيه 50
