برهانى كوتاه و لطيف در بيان مصنوع نبودن خداى تعالى‏

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اثر عميقى باقى گذاشته بود.

و به همين جهت بيشترشان خداى تعالى را جز جسمى از اجسام تصور نمى‏كردند، بلكه بطورى كه از ظاهر تورات‏هاى موجود امروز بر مى‏آيد او را جوهر الوهى مى‏پنداشتند كه از نظر شكل شبيه به انسان است، و هر چه موسى (ع) ايشان را به معارف دينى و به حق نزديك مى‏كرد نتيجه‏اش تنها اين مى‏شد كه صورت و شكل خدا را در ذهن خود تغيير دهند، به همين علت وقتى در مسير راه به قومى برخوردند كه داراى بت‏هايى بوده و آن بت‏ها را مى‏پرستيدند، عمل ايشان را پسنديده يافته و آرزو كردند كه آنان نيز چنين بت‏هايى مى‏داشتند، لذا از موسى (ع) تقاضا كردند براى ايشان بت‏هايى درست كند هم چنان كه آن قوم براى خود درست كرده بودند.

موسى (ع) چاره‏اى جز اين نديد كه بيان توحيد خداى سبحان را تا افق فهم ناقص و قاصر ايشان تنزل دهد، لذا نخست بر جهلى كه به مقام پروردگار خود داشتند و با اينكه بطلان روش بت‏پرستى روشن و واضح بود چنين تقاضايى كردند توبيخشان نمود، آن گاه پروردگارشان را برايشان تعريف و توصيف كرد، و در جملات بعدى خاطر نشان ساخت كه خداى تعالى پرستش اين بت‏ها را قبول نمى‏كند، و خداوند به هيچ شبه و مثالى تشبيه نمى‏شود." إِنَّ هؤُلاءِ مُتَبَّرٌ ما هُمْ فِيهِ وَ باطِلٌ ما كانُوا يَعْمَلُونَ" كلمه" متبر" از ماده" تبار" به معناى هلاك است، و مقصود از" ما هُمْ فِيهِ" روش بت‏پرستى است كه آن را معمول مى‏داشتند، و مراد از" ما كانُوا يَعْمَلُونَ" طرز عبادت كردن آنان است، و معناى آيه اين است كه: اين بت‏پرستان طريقتشان هالك و اعمالشان باطل است، پس سزاوار نيست هيچ انسان عاقلى به آن متمايل شود، چون غرض از عبادت خداى تعالى اين است كه انسان به سعادت دائمى و خير هميشگى هدايت شود، در حالى كه پرستش اين بت‏ها چنين اثرى ندارد.