لطفا منتظر باشید ...
حقيقت بهترين اسمها فقط و فقط از خداى سبحان است
در جمله" وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى" كه" للَّه" خبر است مقدم ذكر شده و اين خود حصر را مىرساند (و معناى جمله اين است: تنها براى خدا است اسماء حسنى)." اسماء" هم با" الف و لام" آمده و هر جمعى كه" الف و لام" بر سرش در آيد عموميت را مىرساند و معناى آن اين است كه هر اسم احسن كه در وجود باشد از آن خدا است و احدى در آن با خدا شريك نيست، و چون خود خداى تعالى همين معانى را بغير خود هم نسبت مىدهد و مثلا غير خود را نيز عالم، قادر، حى و رحيم مىداند لذا" تنها براى خدا" بودن آنها معنايش اين است كه حقيقت اين معانى فقط و فقط براى خدا است و كسى در آنها با خدا شركت ندارد. و ظاهر آيات بلكه صريح بعضى از آنها اين معنا را تاييد مىكند، مانند جمله" أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً" «1» و جمله" فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً" «2» و جمله" وَ لا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِما شاءَ" «3» و جمله" هُوَ الْحَيُّ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ" «4» بطورى كه ملاحظه مىكنيد، از اين آيات بر مىآيد كه حقيقت هر اسم احسنى تنها و تنها از خداست، و كسى در آنها شريك او نيست مگر به همان مقدارى كه او تمليك به اراده و مشيت خود كند.ظاهر كلام خداى تعالى در هر جا كه ذكرى از اسماء خود كرده نيز اين معنى را تاييد مىكند، مانند آيه" اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى" «5» و آيه" قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمنَ أَيًّا ما تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى" «6» و آيه" لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى يُسَبِّحُ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ"(1) بدرستى قدرت همهاش از آن خدا است. سوره بقره آيه 165(2) عزت همهاش از آن خدا است. سوره نساء آيه 139(3) و احاطه به چيزى از علم او ندارند مگر به آن مقدارى كه خود او بخواهد. سوره بقره آيه 255(4) اوست زنده جز او معبودى نيست. سوره مؤمن آيه 65(5) خداوند كه جز او معبودى نيست، براى او است اسماء حسنى. سوره طه آيه 8(6) بگو اى محمد! كه خدا را (به اسم) اللَّه يا (به اسم) رحمن بخوانيد هر كدام راى بخوانيد، نامهاى نيكوتر همه از او است. سوره اسرى آيه 110
