وجوهى كه در معناى جمله:" انزل معه" و علت تعديه كلمه:" انزل" با" مع" گفته شده است‏ - ترجمه تفسیر المیزان جلد 8

كه با او نازل شده همان قرآن كريم است، و غرض از اين تعبير اين است كه بفهماند قرآن كريم نورى است كه راه زندگى و آن طريقى را كه انسان بايد براى رسيدن به سعادت و كمال خود بپيمايد روشن مى‏سازد، چون زمينه كلام اثبات همين معنا است.

و در اينكه فرمود" انزل معه نازل شده با او" و نفرمود" انزل عليه نازل شد بر او" و يا" انزل اليه نازل شد بسوى او" با در نظر گرفتن اينكه كلمه" مع" به معناى همراه بودن چيزى با چيز ديگرى است، اشاره و تلويح است به همان معناى شهادتى كه گفتيم، و همين يك كلمه معناى آيه را به اين بر مى‏گرداند كه پيروى كنيد نورى را كه نازل بر وى شده در حالى كه اين نور (قرآن) با شرايعى كه در بر داشته و اظهار مى‏كند خود شاهد صدق وى است و گواه بر اين است كه وى همان كسى است كه انبياى خود شما و كتاب‏هاى آسمانى‏تان از آمدنش خبر داده است. و بنا بر اين، كلمه" معه" حال از نائب فاعل" انزل" خواهد بود. و نظير اين تعبير در آيه" فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ" «1» نيز به كار رفته.

وجوهى كه در معناى جمله:" انزل معه" و علت تعديه كلمه:" انزل" با" مع" گفته شده است‏

مفسرين ديگر در توجيه اين تعبير و معناى كلمه مزبور اختلاف كرده، بعضى گفته‏اند:

ظرف" مع" متعلق است به" انزل" و ميان كلمه مزبور و ضميرى كه بدان اضافه شده است مضاف ديگرى است كه حذف شده، و آن يا رسالت است و يا نبوت، و تقدير كلام" مع نبوته" و يا" مع رسالته" است، براى اينكه اگر اين مضاف را در تقدير نگيريم معناى آيه" پيروى مى‏كنند قرآنى را كه با او نازل شده" مى‏شود و حال آنكه قرآن با رسول خدا (ص) نازل نشده بلكه با جبرئيل نازل شده.

بعضى ديگر گفته‏اند: كلمه مذكور متعلق است به" اتبعوا" و معناى آيه" پيروى و شركت مى‏كنند با او در پيروى كردن قرآن" است، و يا اين است كه" با پيروى كردن او قرآن را نيز پيروى مى‏كنند".

بعضى ديگر گفته‏اند: حال از فاعل" اتبعوا" است و معنايش اين است كه" پيروى مى‏كنند قرآن را در حالى كه در پيروى كردنشان با رسول خدا (ص) هستند".

عده‏اى ديگر گفته‏اند: كلمه" مع" به معناى" على" است. و بعضى ديگر گفته‏اند:

در معناى كلمه" عند نزد" مى‏باشد. و ليكن دور بودن اين معانى از ظاهر آيه شريفه بر كسى پوشيده نيست.

(1) سوره بقره آيه 213