روايتى در باره نافرمانى قومى از اهل" ايله" در مورد تحريم صيد ماهى در روز شنبه و مسخ شدنشان به صورت ميمون‏ - ترجمه تفسیر المیزان جلد 8

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 8

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خداى تعالى است، باز هم تكرار مى‏كنيم اينطور نيست كه دين، آدمى را به متابعت قوانينى دعوت نموده آن گاه ادعا كند كه خير و سعادت بشر در عمل كردن به آن قوانين است تا آنكه كسى در صحت ادعايش شك و ترديد كند.

آيه مورد بحث يعنى آيه" وَ الَّذِينَ يُمَسِّكُونَ بِالْكِتابِ ..." گر چه فى نفسه و با صرفنظر از آيات قبل و بعدش عام و مستقل است، و ليكن از آنجا كه در سياق گفتار در باره بنى اسرائيل قرار گرفته آن ظهور در عموميت را از دست داده و تنها مربوط به بنى اسرائيل شده است، و بنا بر اين، مقصود از كتابى كه در آن نامبرده شده نيز فقط تورات و يا تورات و انجيل خواهد بود.

" وَ إِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَأَنَّهُ ظُلَّةٌ ..."

كلمه" نتق" به معناى از بيخ و بن كندن چيزى است، و كلمه" ظلة" به معناى ابر و يا سقف و هر چيزى است كه سايه بيفكند، معناى ما بقى كلمات آيه روشن است.

اين آيه داستان از جاى كندن كوه طور و نگهداشتن آن بر بالاى سر بنى اسرائيل را متعرض است، و اين داستان در سوره" بقره" و سوره" نساء" مكرر ايراد و تفسير شد.

بحث روايتى‏

روايتى در باره نافرمانى قومى از اهل" ايله" در مورد تحريم صيد ماهى در روز شنبه و مسخ شدنشان به صورت ميمون‏

در تفسير قمى از پدرش از حسن بن محبوب از ابن ابى عمير از ابى عبيده از ابى جعفر (ع) روايت كرده كه گفت: در كتاب على بن ابى طالب (ع) چنين يافتيم كه: قومى از اهل" ايله" از دودمان" ثمود" در روزهاى شنبه ماهى‏هايى به امر خداى تعالى به سمتشان مى‏آمدند تا بدين وسيله اطاعتشان آزمايش شود، ماهى‏ها تا لب آب آمده و بلكه از دريا راه نهر را گرفته و تا درب منزلهاشان نزديك مى‏شدند، و ايشان با اينكه ممنوع بودند، ماهيان را گرفته و مى‏خوردند، و علماى ايشان از صيد آنها بازشان نمى‏داشتند، شيطان هم برايشان كلاه شرعى درست كرد و به عده‏اى از ايشان الهام كرد كه شما از خوردن آن ممنوع شده‏ايد نه از صيدش، به همين جهت روز شنبه صيد مى‏كردند و روزهاى ديگر آن صيد را مى‏خوردند.

طايفه ديگرى از ايشان كه اصحاب يمين بودند به اعتراض برخاسته و گفتند: ما شما را از عقوبت خداوند تحذير مى‏كنيم، زنهار كه مخالفت امر او مكنيد، طايفه سوم از ايشان كه اصحاب شمال بودند سكوت كرده و از اندرز ايشان لب فرو بستند و تازه طايفه دوم را ملامت كردند كه شما چرا گنهكاران را موعظه مى‏كنيد، با اينكه مى‏دانيد ايشان مردمى هستند كه‏

/ 504