روايتى در باره نافرمانى قومى از اهل" ايله" در مورد تحريم صيد ماهى در روز شنبه و مسخ شدنشان به صورت ميمون
در تفسير قمى از پدرش از حسن بن محبوب از ابن ابى عمير از ابى عبيده از ابى جعفر (ع) روايت كرده كه گفت: در كتاب على بن ابى طالب (ع) چنين يافتيم كه: قومى از اهل" ايله" از دودمان" ثمود" در روزهاى شنبه ماهىهايى به امر خداى تعالى به سمتشان مىآمدند تا بدين وسيله اطاعتشان آزمايش شود، ماهىها تا لب آب آمده و بلكه از دريا راه نهر را گرفته و تا درب منزلهاشان نزديك مىشدند، و ايشان با اينكه ممنوع بودند، ماهيان را گرفته و مىخوردند، و علماى ايشان از صيد آنها بازشان نمىداشتند، شيطان هم برايشان كلاه شرعى درست كرد و به عدهاى از ايشان الهام كرد كه شما از خوردن آن ممنوع شدهايد نه از صيدش، به همين جهت روز شنبه صيد مىكردند و روزهاى ديگر آن صيد را مىخوردند.طايفه ديگرى از ايشان كه اصحاب يمين بودند به اعتراض برخاسته و گفتند: ما شما را از عقوبت خداوند تحذير مىكنيم، زنهار كه مخالفت امر او مكنيد، طايفه سوم از ايشان كه اصحاب شمال بودند سكوت كرده و از اندرز ايشان لب فرو بستند و تازه طايفه دوم را ملامت كردند كه شما چرا گنهكاران را موعظه مىكنيد، با اينكه مىدانيد ايشان مردمى هستند كه