اشاره به اينكه جميع موجودات و آثار و اعمال طبيعى و اختيارى آنها منتهى به ذات پروردگارند
البته اينكه گفتيم جميع موجودات و آثار و اعمال طبيعى و اختيارى آنها منتهى به ذات پروردگارند، معنايش اين نيست كه نسبت خلقت به همه اشيا يك نواخت است، به طورى كه نواقص و قبائحى كه در آنها ديده مىشود مخلوق خدا باشد، نه، چنين نيست، زيرا هر چيزى كه معناى نقص و قبح را دارا باشد چه مانند گناهان از مقوله عمل اختيارى بوده باشد و چه مانند گزيدن عقرب عمل غريزى باشد برگشت حقيقيش به فقدان كمال و نداشتن تماميت و زيبايى در خلقت است، و همه اينها امورى است عدمى كه خلقت به آن تعلق نمىگيرد. (1) و ما نازل كرديم آهن را كه در آن نيرويى زياد و منافعى است. سوره حديد آيه 25(2) و براى شما از چارپايان هشت جفت نازل نمود. سوره زمر آيه 6(3) و هيچ چيز نيست مگر آنكه نزد ما خزينههاى آن موجود است و ما آن را نازل نمىكنيم مگر به مقدار معلوم. سوره حجر آيه 21(4) خداوند شما را و آنچه را مىكنيد خلق كرده. سوره صافات آيه 96