لطفا منتظر باشید ...
رفتار تند موسى (ع) با هارون (ع) بعد از باز گشتن به سوى بنى اسرائيل و مواجه شدن با گوساله پرستى آنان
و كوتاه سخن اينكه موسى (ع) وقتى از جريان كار قومش آگاه شد عصبانى شد و از در توبيخ و مذمت روى به آنان كرد و بطور استفهام انكارى پرسيد:" بِئْسَما خَلَفْتُمُونِي مِنْ بَعْدِي أَ عَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ؟ وَ أَلْقَى الْأَلْواحَ" آن گاه الواح را كه همان الواح تورات بود از دست خود انداخت،" وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ" و موى سر برادر خود را در دست گرفت" يَجُرُّهُ إِلَيْهِ" و او را به طرف خود مىكشيد. و بطورى كه در سوره" طه" حكايت شده به وى گفت: اى هارون! چه مانع شد تو را از اينكه وقتى ديدى گمراه مىشوند دستور مرا پيروى نكنى؟ آيا امر مرا عصيان ورزيدى؟" قال" هارون گفت:" يَا بْنَ أُمَّ" اى فرزند مادر!- و اگر در اين خطاب اسم مادرش را برد، و نگفت" اى برادر" و يا" اى پسر پدر" براى اينكه شفقت و رحمت او را تحريك كند-" إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَ كادُوا يَقْتُلُونَنِي" من در باره گوساله پرستيدن ايشان اظهار مخالفت نمودم، و ايشان را از اين عمل منع كردم، و ليكن ديدم اعتنايى به حرفهاى من نكردند و نزديك بود مرا بكشند،" فَلا تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْداءَ وَ لا تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ" پس مرا پيش روى اين دشمنان خوار مكن و زبان شماتت ايشان را بر من دراز مساز، و مرا يكى از دشمنان خود مپندار. و در سوره" طه آيه 94" عذر او را چنين ذكر مىكند:(1) تفسير فخر رازى ج 15 ص 11(2) تفسير مجمع البيان ج 4 ص 482(3) تفسير فخر رازى ج 15 ص 11
