پاسخ سحره به تهديدات فرعون: إِنَّا إِلى‏ رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ ... - ترجمه تفسیر المیزان جلد 8

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 8

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

چپ را با پاى راست قطع مى‏كنم، و در ثانى شما را به دار مى‏آويزم، و دار زدن، بستن مجرم است به چوب و بلند كردن چوب و طرف آن را در زمين كوبيدن است تا همه مردم ماجراى او را ببينند و عبرت گيرند. و ما در تفسير سوره" آل عمران" در ذيل داستان مسيح (ع) بيان مفصلى در باره" صلب دار زدن" گذرانديم.

پاسخ سحره به تهديدات فرعون: إِنَّا إِلى‏ رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ ...

" قالُوا إِنَّا إِلى‏ رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ ..."

اين جمله پاسخى است كه ساحران به فرعون داده و با اين گفتار خود حجت او را ابطال و راه استدلال را از هر طرف بر او بستند، زيرا حاصل معنايش اين است كه: تو ما را در برابر ايمان به پروردگارمان تهديد به عذاب مى‏كنى، خيال كرده‏اى كه اگر با اين عذاب رشته حيات ما را پاره كنى ما را آسيب رسانده و شرى متوجه ما كرده‏اى، و حال آنكه مردن در راه ايمان شر نيست، چرا كه ما پس از كشته شدن به سوى پروردگارمان بازگشت نموده و نزد او به زندگى قرب و سعادت زنده خواهيم شد، زيرا ما در خود جرم و گناهى جز همان ايمانمان به خدا كه تو آن را جرم پنداشته‏اى سراغ نداريم، پس آينده ما جز خير نخواهد بود.

اين آن معنايى است كه از جمله" قالُوا إِنَّا إِلى‏ رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ" استفاده مى‏شود، و از آن نيز بر مى‏آيد كه سحره به مساله معاد هم ايمان داشتند، و اگر در جمله" وَ ما تَنْقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِآياتِ رَبِّنا لَمَّا جاءَتْنا" معجزه عصا را على الظاهر- معجزات خوانده براى اين بوده كه همين يك معجزه از چند جهت معجزه بوده، يكى اينكه چوب اژدها شده، دوم اينكه طناب‏ها و چوبدستى‏هاى سحره را بلعيده، سوم اينكه مجددا به حالت اولى برگشته است.

كلمه" تنقم" از" نقم" به معناى كراهت و خشم است، گفته مى‏شود" نقم منه كذا" از باب" ضرب، يضرب" و" علم، يعلم".

در اينجا جذبه معنوى و الهى سحره را گرفت و با كمال دليرى و بدون اينكه از تهديد فرعون انديشه‏اى بكنند به درگاه پروردگار خود استغاثه برده و از آن درگاه صبر و تحمل در برابر شكنجه فرعون را مسألت نموده و گفتند:" رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً" پروردگارا ما را در برابر عذابى كه فرعون اراده آن را كرده صبر و تحمل ده" وَ تَوَفَّنا مُسْلِمِينَ" و اگر ما را كشت ما را مسلم بميران.

و تعبير دادن" صبر" به" افراغ" استعاره به كنايه است، به اين معنا كه خود را به ظرف و صبر را به آب و دادن خدا را به ريختن آب در ظرف و لب ريز كردن آن تشبيه كردند، و منظور شان اين بوده كه دل‏هاى ما را لب ريز و سرشار از صبر كن تا در برابر نزول هيچ عذابى جزع نكنيم.

/ 504