در تفسير قمى آمده كه معصوم (ع) فرمود:
خداى تعالى حضرت شعيب (ع) را بسوى مدين مبعوث كرد- و مدين قريهاى بوده در سر راه شام- ولى مردمش به وى ايمان نياوردند. «1»
و در تفسير عياشى از احمد بن محمد بن عيسى از بعضى اصحابش از امام صادق (ع) روايت آورده كه در تفسير جمله" إِنِّي أَراكُمْ بِخَيْرٍ" فرمود:
مردم مدين در فراوانى نعمت به سر مىبردند بطورى كه قيمت اجناس پايين بود (و احتياجى به كمفروشى نداشتند). «2»
و در همان كتاب از محمد بن فضيل از حضرت رضا (صلوات اللَّه عليه) روايت آمده كه محمد گفت: من از آن جناب از مساله انتظار فرج سؤال كردم، حضرت با تعجب فرمود:
" ا و ليس تعلم ان انتظار الفرج من الفرج- مگر نمىدانى كه انتظار فرج خود مرحلهاى از فرج است؟"
آن گاه فرمود: خداى تبارك و تعالى مىفرمايد:" وَ ارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ".
مؤلف: تعبير:" ليس تعلم" به معنى نمىدانى است كه تعبير لغوى و مطابق لغت نيست بلكه تعبيرى است مولد، (مولد به معناى عربى غير خالص است).
(2) تفسير عياشى، ج 2، ص 159، چاپ ايران.