ترجمه تفسیر المیزان

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

جلد 16 -صفحه : 593/ 179
نمايش فراداده

‌صفحه‌ى 179

وَ قَوْمِهِ ما هذِهِ التَّماثِيلُ الَّتِي أَنْتُمْ لَها عاكِفُونَ قالُوا وَجَدْنا آباءَنا لَها عابِدِينَ" «1» و آيه" قالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ قالُوا بَلْ وَجَدْنا آباءَنا كَذلِكَ يَفْعَلُونَ" «2».

از اين جا معلوم مى‏شود كه نصب كلمه" مودت" در جمله" مَوَدَّةَ بَيْنِكُمْ"، هم مى‏شود بخاطر افتادن حرف جر باشد، و تقدير آن" لمودة بينكم" بوده، و لام تعليل از اولش حذف شده باشد، كه در اين صورت مودت سبب بت‏پرستى مى‏شود، و هم ممكن است به خاطر اين باشد كه كلمه مذكور مفعول له است، و مودت غايتى است كه غرض از بت‏پرستى، رسيدن به آن غايت است، و خلاصه بت مى‏پرستيدند براى اينكه مودت پيدا بشود، هر دو جور ممكن است، و ليكن ذيل آيه با وجه دوم مناسب است كه توضيحش خواهد آمد.

بعد از جمله" إِنَّمَا اتَّخَذْتُمْ ..." فرمود:" ثُمَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُمْ بِبَعْضٍ وَ يَلْعَنُ بَعْضُكُمْ بَعْضاً"، و به اين وسيله سرانجام بت‏پرستى را به علت مودت كه باطن و واقعيت آن است بيان نمود، تا بدانند آن علاقه‏هاى اجتماعى كه وادارشان كرد به اينكه تن به بت‏پرستى دهند به زودى واقعيت خود را نشان داده، در روزى كه باطن هر چيز بيرون مى‏افتد، به صورت دشمنى و نفرت از يكديگر جلوه مى‏كند.

آرى مشركين به خاطر رسيدن به اين متاع قليل و اين سود بى ارزش متوسل به شرك شدند، كه بزرگترين ظلم‏ها و هلاك‏كننده‏ترين گناهان است، و آن وقت بر اين بت‏پرستى اتفاق كردند، ليكن به زودى حقيقت عملشان برايشان ظاهر مى‏شود، و وبال آن گردن‏گيرشان مى‏گردد، و در نتيجه از يكديگر بيزار مى‏شوند، و جرم را به گردن يكديگر مى‏اندازند.

و مراد از اينكه فرمود: به يكديگر كفر مى‏ورزند، اين است كه: اين عابد و معبودها، يكديگر را تكفير مى‏كنند، خدايان دروغى به ايشان كفر مى‏ورزند، يعنى از ايشان بيزارى مى‏جويند، هم چنان كه قرآن كريم در جاى ديگر فرموده:" سَيَكْفُرُونَ بِعِبادَتِهِمْ وَ يَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا" «3» و نيز فرمود:" وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ" «4».

(1) زمانى كه گفت به پدرش و قومش چيست؟ اين مجسمه‏هايى كه شما براى آنها پرستش مى‏كنيد. گفتند: ديديم پدرانمان را كه براى آنها عبادت كننده بودند. سوره انبياء، آيه 52 و 53.

(2) گفت آيا وقتى بتها را مى‏خوانيد خواهش شما را مى‏شنوند؟ و آيا شما را سود مى‏دهند؟ و يا ضرر مى‏زنند؟ گفتند: نه، بلكه ما پدران خود را يافتيم كه اين چنين مى‏كردند. سوره شعراء، آيه 72 و 74.

(3) به زودى خدايان دروغى به عبادت بت‏پرستان كفر مى‏ورزند، و به ضديت عليه آنان قيام مى‏كنند. سوره مريم، آيه 82.

(4) روز قيامت همين بتها به شرك شما كفر مى‏ورزند، سوره فاطر، آيه 14.