ترجمه تفسیر المیزان

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

جلد 20 -صفحه : 691/ 520
نمايش فراداده

(93) سوره ضحى، مكى يا مدنى است و يازده آيه دارد (11)

سوره الضحى (93): آيات 1 تا 11

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏

وَ الضُّحى‏ (1) وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى‏ (2) ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى‏ (3) وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولى‏ (4)

وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى‏ (5) أَ لَمْ يَجِدْكَ يَتِيماً فَآوى‏ (6) وَ وَجَدَكَ ضَالاًّ فَهَدى‏ (7) وَ وَجَدَكَ عائِلاً فَأَغْنى‏ (8) فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلا تَقْهَرْ (9)

وَ أَمَّا السَّائِلَ فَلا تَنْهَرْ (10) وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ (11)

ترجمه آيات‏

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر.

سوگند به روز در آن هنگام كه نور خورشيد گسترده مى‏شود (1).

و سوگند به شب هنگام كه سكونت و آرامش مى‏بخشد (2).

كه پروردگارت نور وحى را از تو قطع نكرده و تو را مورد خشم قرار نداده است (3).

و مسلما آخرت براى تو از دنيا بهتر است (4).

و پروردگارت به زودى عطايى مى‏كند كه راضى شوى (5).

آيا نبود كه تو را يتيم يافت و سپس پنا داده؟ (6).

و آيا نبود كه راه به جايى نمى‏بردى قدم به قدم هدايتت كرد؟ (7).

و تهى دستت يافت پس بى‏نيازت نمود (8).

حال كه چنين است پس هيچ يتيمى را از روى قهر خوار مشمار (9).

و هيچ سائلى را مرنجان (10).