1. اگر اوّل ماه ذيحجّه نزد علماى اهل سنّت ثابت شد و حكم كردند به اوّل ماه، بايد حجّاج شيعه از آن تبعيّت كنند و روزى را كه ساير مسلمين به عرفات مى روند، آنها نيز بروند و حجّ آنها صحيح است.
2. خارج شدن از مسجدالحرام يا مسجد مدينه به هنگام شروع نماز جماعت، جايز نيست و بر شيعيان واجب است كه با آنها نماز جماعت بخوانند.
3. لازم است برادران ايرانى و شيعيان ساير كشورها از اعمال جاهلانه كه موجب تفرّق صفوف مسلمين است، احتراز كنند و لازم است در جماعات اهل سنّت حاضر شوند و از انعقاد و تشكيل نماز جماعت در منازل و گذاشتن بلندگوهاى مخالف رويّه، اجتناب نمايند.
4. براى شركت در جماعات اهل سنّت، چنانچه براى تقيّه [كه يكى از مصاديق آن مى تواند پرهيز از اختلاف باشد] مطابق آنها وضو بگيرد و دست بسته نماز بخواند و پيشانى بر فرش بگذارد، نمازش صحيح است و اعاده ندارد.
5 . در مسجدالحرام و مسجد رسول اللّه، مُهر گذاشتن و سجده كردن بر آن حرام است و نماز اشكال پيدا مى كند.
6 . من تأكيد مى كنم كه اسلام تنها پناهگاه همه ماست و در زير پرچم پرافتخار آن، همه گروه ها به حقوق خود مى رسند. عوامل اجانب كه منافع خود را در خطر مى بينند براى تحريك برادران اهل سنّت [تلاش مى كنند]. شيعه و سُنّى در كنار هم و با هم برادرند و در حقوق، مساوى هستند و هر كس خلاف آن را تبليغ كند، دشمن ايران و اسلام است و برادران اهل سنّت بايد اين تبليغات ضداسلامى را در نطفه خفه كنند.
7. يك دسته از مسلمانان، شيعه هستند و يك دسته از مسلمانان سنّى، ... اين ها دليل اختلاف نيست، ما نبايد با هم اختلاف و تضادّ داشته باشيم، ما همه با هم برادريم. برادران شيعه و سنّى بايد از هر اختلافى احتراز كنند.