مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 1060

گفت موسى كه اولين آن چهار اين علل هايى كه در طب گفته اند ثانيا باشد ترا عمر دراز وين نباشد بعد عمر مستوى بلك خواهان اجل چون طفل شير مرگ جو باشى ولى نه از عجز رنج پس به دست خويش گيرى تيشه اى كه حجاب گنج بينى خانه را پس در آتش افكنى اين دانه را اى به يك برگى ز باغى مانده چون كرم اين كرم را بيدار كرد كرم كرمى شد پر از ميوه و درخت كرم كرمى شد پر از ميوه و درخت
صحتى باشد تنت را پايدار دور باشد از تنت اى ارجمند كه اجل دارد ز عمرت احتراز كه بناكام از جهان بيرون روى نه ز رنجى كه ترا دارد اسير بلك بينى در خراب خانه گنج مي زنى بر خانه بي انديشه اى مانع صد خرمن اين يك دانه را پيش گيرى پيشه ى مردانه را هم چو كرمى برگش از رز رانده اژدهاى جهل را اين كرم خورد اين چنين تبديل گردد نيكبخت اين چنين تبديل گردد نيكبخت