لطفا منتظر باشید ...
دفتر چهارم از كتاب مثنوى
گفتن موسى عليه السلام فرعون را كى از من يك پند قبول كن و چهار فضيلت عوض بستان
هين ز من بپذير يك چيز و بيار گفت اى موسى كدامست آن يكى گفت آن يك كه بگويى آشكار خالق افلاك و انجم بر علا خالق دريا و دشت و كوه و تيه گفت اى موسى كدامست آن چهار تا بود كز لطف آن وعده ى حسن بوك زان خوش وعده هاى مغتنم بوك از تاثير جوى انگبين يا ز ژس جوى آن پاكيزه شير يا بود كز ژس آن جوهاى خمر يا بود كز لطف آن جوهاى آب شوره ام را سبزه اى پيدا شود بوك از ژس بهشت و چار جو آنچنان كه از ژس دوزخ گشته ام گه ز ژس مار دوزخ هم چو مار گه ز ژس جوشش آب حميم من ز ژس زمهريرم زمهرير دوزخ درويش و مظلومم كنون دوزخ درويش و مظلومم كنون پس ز من بستان عوض آن را چهار شرح كن با من از آن يك اندكى كه خدايى نيست غير كردگار مردم و ديو و پرى و مرغ را ملكت او بي حد و او بي شبيه كه عوض بدهى مرا بر گو بيار سست گردد چارميخ كفر من برگشايد قفل كفر صد منم شهد گردد در تنم اين زهر كين پرورش يابد دمى عقل اسير مست گردم بو برم از ذوق امر تازگى يابد تن شوره ى خراب خارزارم جنت ماوى شود جان شود از يارى حق يارجو آتش و در قهر حق آغشته ام گشته ام بر اهل جنت زهربار آب ظلمم كرده خلقان را رميم يا ز ژس آن سعيرم چون سعير واى آنك يابمش ناگه زبون واى آنك يابمش ناگه زبون
