مثنوی معنوی
جلال الدین محمد بلخی
نسخه متنی -صفحه : 1765/ 1125
نمايش فراداده
دفتر چهارم از كتاب مثنوىلابه كردن قبطى سبطى را كى يك سبو بنيت خويش از نيل پر كن و بر لب من نه تا بخورم به حق دوستى و برادرى كى سبو كى شما سبطيان بهر خود پر مي كنيد از نيل آب صاف است و سبوكى ما قبطيان پر مي كنيم خون صاف است
-
جسم خاكست و چو حق تابيش داد
هين طلسمست اين و نقش مرده است
مي نمايد او كه چشمى مي زند
مي نمايد او كه چشمى مي زند
-
در جهان گيرى چو مه شد اوستاد
احمقان را چشمش از ره برده است
ابلهان سازيده اند او را سند
ابلهان سازيده اند او را سند