مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 1125
نمايش فراداده
 دفتر چهارم از كتاب مثنوى

لابه كردن قبطى سبطى را كى يك سبو بنيت خويش از نيل پر كن و بر لب من نه تا بخورم به حق دوستى و برادرى كى سبو كى شما سبطيان بهر خود پر مي كنيد از نيل آب صاف است و سبوكى ما قبطيان پر مي كنيم خون صاف است

  • جسم خاكست و چو حق تابيش داد هين طلسمست اين و نقش مرده است مي نمايد او كه چشمى مي زند مي نمايد او كه چشمى مي زند
  • در جهان گيرى چو مه شد اوستاد احمقان را چشمش از ره برده است ابلهان سازيده اند او را سند ابلهان سازيده اند او را سند