مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 1182
نمايش فراداده
 دفتر پنجم از كتاب مثنوى

حكايت آن اعرابى كى سگ او از گرسنگى مي مرد و انبان او پر نان و بر سگ نوحه مي كرد و شعر مي گفت و مي گريست و سر و رو مي زد و دريغش مي آمد لقمه اى از انبان به سگ دادن

  • كه كمينه ى آن كمين باشد بقا كه كمينه ى آن كمين باشد بقا
  • تا ابد اندر عروج و ارتقا تا ابد اندر عروج و ارتقا