مثنوی معنوی
جلال الدین محمد بلخی
نسخه متنی -صفحه : 1765/ 1182
نمايش فراداده
دفتر پنجم از كتاب مثنوىحكايت آن اعرابى كى سگ او از گرسنگى مي مرد و انبان او پر نان و بر سگ نوحه مي كرد و شعر مي گفت و مي گريست و سر و رو مي زد و دريغش مي آمد لقمه اى از انبان به سگ دادن
-
كه كمينه ى آن كمين باشد بقا
كه كمينه ى آن كمين باشد بقا
-
تا ابد اندر عروج و ارتقا
تا ابد اندر عروج و ارتقا