مثنوی معنوی
جلال الدین محمد بلخی
نسخه متنی -صفحه : 1765/ 1187
نمايش فراداده
دفتر پنجم از كتاب مثنوىقصه ى آن حكيم كى ديد طاوسى را كى پر زيباى خود را مي كند به منقار و مي انداخت و تن خود را كل و زشت مي كرد از تعجب پرسيد كى دريغت نمي آيد گفت مي آيد اما پيش من جان از پر عزيزتر است و اين پر عدوى جان منست
-
يا نمي بينى تو روى خويش را
يا نمي بينى تو روى خويش را
-
ترك كن خوى لجاج انديش را
ترك كن خوى لجاج انديش را