مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 1187
نمايش فراداده
 دفتر پنجم از كتاب مثنوى

قصه ى آن حكيم كى ديد طاوسى را كى پر زيباى خود را مي كند به منقار و مي انداخت و تن خود را كل و زشت مي كرد از تعجب پرسيد كى دريغت نمي آيد گفت مي آيد اما پيش من جان از پر عزيزتر است و اين پر عدوى جان منست

  • يا نمي بينى تو روى خويش را يا نمي بينى تو روى خويش را
  • ترك كن خوى لجاج انديش را ترك كن خوى لجاج انديش را