مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 1335

نقض ميثاق و شكست توبه ها نقض توبه و عهد آن اصحاب سبت پس خدا آن قوم را بوزينه كرد اندرين امت نبد مسخ بدن چون دل بوزينه گردد آن دلش گر هنر بودى دلش را ز اختبار آن سگ اصحاب خوش بد سيرتش مسخ ظاهر بود اهل سبت را از ره سر صد هزاران دگر از ره سر صد هزاران دگر
موجب لعنت شود در انتها موجب مسخ آمد و اهلاك و مقت چونك عهد حق شكستند از نبرد ليك مسخ دل بود اى بوالفطن از دل بوزينه شد خوار آن گلش خوار كى بودى ز صورت آن حمار هيچ بودش منقصت زان صورتش تا ببيند خلق ظاهر كبت را گشته از توبه شكستن خوك و خر گشته از توبه شكستن خوك و خر