مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 151

دفتر اول از كتاب مثنوى

در بيان اين حديث كى ان لربكم فى ايام دهركم نفحات الا فتعر ضوا لها

كه همينى در غم و شادى و بس روز بارانست مي رو تا به شب روز بارانست مي رو تا به شب
اى عدم كو مر عدم را پيش و پس نه ازين باران از آن باران رب نه ازين باران از آن باران رب