مثنوی معنوی
جلال الدین محمد بلخی
نسخه متنی -صفحه : 1765/ 1526
نمايش فراداده
دفتر ششم از كتاب مثنوىداستان آن درويش كى آن گيلانى را دعا كرد كى خدا ترا به سلامت به خان و مان باز رساناد
-
گفت يك روزى به خواجه ى گيليى
چون ستد زو نان بگفت اى مستعان
گفت خان ار آنست كه من ديده ام
هر محدث را خسان باذل كنند
زانك قدر مستمع آيد نبا
زانك قدر مستمع آيد نبا
-
نان پرستى نر گدا زنبيليى
خوش به خان و مان خود بازش رسان
حق ترا آنجا رساند اى دژم
حرفش ار عالى بود نازل كنند
بر قد خواجه برد درزى قبا
بر قد خواجه برد درزى قبا