مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 247

دفتر اول از كتاب مثنوى

اعتماد كردن هاروت و ماروت بر عصمت خويش و اميرى اهل دنيا خواستن و در فتنه افتادن

حمله ها و رقص خاشاك اندر آب چونك ساكن خواهدش كرد از مرا چون كشد از ساحلش در موج گاه اين حديث آخر ندارد باز ران اين حديث آخر ندارد باز ران

هم ز آب آمد به وقت اضطراب سوى ساحل افكند خاشاك را آن كند با او كه آتش با گياه جانب هاروت و ماروت اى جوان جانب هاروت و ماروت اى جوان