لطفا منتظر باشید ...
دفتر اول از كتاب مثنوى
اعتماد كردن هاروت و ماروت بر عصمت خويش و اميرى اهل دنيا خواستن و در فتنه افتادن
همچو هاروت و چو ماروت شهير اعتمادى بودشان بر قدس خويش گرچه او با شاخ صد چاره كند گر شود پر شاخ همچون خارپشت گرچه صرصر پس درختان مي كند بر ضعيفى گياه آن باد تند تيشه را ز انبوهى شاخ درخت ليك بر برگى نكوبد خويش را شعله را ز انبوهى هيزم چه غم پيش معنى چيست صورت بس زبون تو قياس از چرخ دولابى بگير گردش اين قالب همچون سپر گردش اين باد از معنى اوست جر و مد و دخل و خرج اين نفس گاه جيمش مي كند گه حا و دال گه يمينش مي برد گاهى يسار همچنين اين باد را يزدان ما باز هم آن باد را بر ممنان گفت المعنى هوالله شيخ دين جمله اطباق زمين و آسمان جمله اطباق زمين و آسمان
