مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 459

گفت امير اى راه زن حجت مگو ره زنى و من غريب و تاجرم گرد رخت من مگرد از كافرى مشترى نبود كسى را راه زن تا چه دارد اين حسود اندر كدو گر يكى فصلى دگر در من دمد گر يكى فصلى دگر در من دمد
مر ترا ره نيست در من ره مجو هر لباساتى كه آرى كى خرم تو نه اى رخت كسى را مشترى ور نمايد مشترى مكرست و فن اى خدا فرياد ما را زين عدو در ربايد از من اين ره زن نمد در ربايد از من اين ره زن نمد