مثنوی معنوی

جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 1765/ 787

موسى آمد در مناجات آن سحر پادشاهى كن برو بخشا كه او گفتمش اين علم نه درخورد تست دست را بر اژدها آنكس زند سر غيب آن را سزد آموختن درخور دريا نشد جز مرغ آب او به دريا رفت و مرغ آبى نبود او به دريا رفت و مرغ آبى نبود
كاى خدا ايمان ازو مستان مبر سهو كرد و خيره رويى و غلو دفع پنداريد گفتم را و سست كه عصا را دستش اژدرها كند كه ز گفتن لب تواند دوختن فهم كن والله اعلم بالصواب گشت غرقه دست گيرش اى ودود گشت غرقه دست گيرش اى ودود