است كه بايد الگو، پيشوا و راهبر باشد و اوست كه بايد سخن نهايى را بگويد، و نه جز او.
بايد در اين سخنان پيامبر صلي الله عليه و آله انديشيد:
على با قرآن است و قرآن با او.
على با حق است و حق با على.
على بر حق است. هر كس از او پيروى كند، حق را پيروى كرده و هر كه او را وا نهد، حق را وا نهاده است.
و ...
و اين همه يعنى: على عليه السلام نمىلغزد، نمىشكند، كژ نمىرود، استوار است، در نهايت سلامت است، مستقيم است، حقنگر و حق مدار است و.... على عليه السلام ، عنوان افتخارآميز «عصمت» را بر پيشانى دارد و بدين سان، مردمان، در الگوگيرى، پيروى و هدايتجويى از او، در اماناند و آيين و دينشان به سلامت است و....
آنچه در اين فصلْ بدان اشارت رفت، در ضمنِ متون بسيار، گزارش شده است. 1
ر.ك: ص 223 (احاديث عصمت).