دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

بى‏گمان، افترايى است بر امام.

به‏علاوه، در روايات فراوانى، تطيّر، ناپسند تلقّى شده است و مردم، از تطيّر بازداشته شده‏اند وبراين‏نكته تأكيد شده است كه اهل بيت قدس سرهما ، فالِ بد نمى‏زنند و.... ¹ بدين سان، بسيار بعيد است كه امام عليه السلام چنين سخنى بر زبان آورد و يا به عملى اين گونه نااستوار، دست يازد.

1 / 6

رو آوردن مردم براى بيعت

1301.امام على عليه السلام ـ در توصيف بيعت خود ـ: به سانِ شتران كه به بچّه‏هاى تازه متولّد شده‏شان روى مى‏آورند، به من رو آورديد، در حالى‏كه مى‏گفتيد: «بيعت، بيعت!». دست خود را بستم، و شما آن را باز كرديد. دست خود را وا گرفتم، و شما آن را [به سوى خود] كشيديد. ²

1302.امام على عليه السلام ـ در توصيف مردم به هنگام بيعت ـ: چيزى مرا به هراس نينداخت، جز آن كه مردم همچون يال كفتار به دورم ريخته، از هر سو به من هجوم آوردند، چنان‏كه حسنْ و حسين، در زير پاها لگدمال شدند، پهلوهايم آزرده شد و مانند گلّه گوسفند، مرا در ميان گرفتند. ³

1303.امام على عليه السلام ـ در گزارش بيعت ⁴ـ: به سان شتران تشنه كه به آبخور رسند

1 -  ر. ك: بحار الأنوار: 58 / 312، كنز العمّال: 10 / 111.

2 -  نهج‏البلاغة: خطبه 137، بحارالأنوار: 32/78/51.

3 -  نهج‏البلاغة: خطبه 3، معانى الأخبار: 361/1، علل الشرائع: 151/12، الإرشاد: 1/289 .

4 -  در نهج البلاغة (نسخه فيض الإسلام): خطبه 53 وشرح نهج‏البلاغة: 4/6 متن سخن به گونه‏اى است كه ترجمه شد وهمان صحيح است وآنچه در نسخه صبحى‏الصالح وشرح‏ابن ميثم در آغاز خطبه 53 آمده كه: «من خطبة‏له عليه السلام وفيها يصف‏أصحابه بصفّين»واين سخن‏را به‏جنگ صفّين‏مربوط مى‏كند، صحيح نيست؛ گرچه پايان خطبه، بدين مطلب اشاره‏اى دارد. گويا سيّد رضى دو خطبه را با هم جمع كرده است. براى پژوهش بيشتر، پايان خطبه 53 با آغاز خطبه 43 و نيز آغاز خطبه 53 با خطبه 229 مقايسه گردد.