دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

است يك‏سوم امّت را در راستاى اصلاح دوسوم ديگر بكُشد.

ديدگاه بيشتر مردمان، آن است كه عمل كردن بر طبق نظر و گمان غالب، جايز است؛ ولى چون ديدگاه امام على عليه السلام چنان بود كه گفتيم و معاويه از نظر او فاسق بود و مقدمه يقينى ديگرى نيز نزد او سبقت داشت و آن اين كه به كار گرفتن فاسق، جايز نيست و او كسى نبود كه استحكام پايه حكومت را با مخالفت ورزيدن با شريعت بنا نهد، پس مى‏بايد آشكارا معاويه را كنار مى‏گذارْد، گرچه اين امر به جنگ بينجامد. ¹

3 / 2

كنار نهادن سياست سازش

2367.مروْج الذهب ـ به نقل از ابن عبّاس ـ: پنج شب پس از كشته شدن عثمان، از مكّه [به مدينه] بازگشتم و نزد على عليه السلام رفتم تا او را ببينم. گفته شد كه مغيرة بن شعبه نزد اوست. چند لحظه‏اى پشت در نشستم تا مغيره بيرون آمد. بر من سلام كرد و گفت: كِى آمدى؟

گفتم: «چند لحظه قبل»، و نزد على عليه السلام رفتم. بر او سلام كردم... گفتم: به من بگو كه مغيره، چه كار داشت و چرا در خلوت با تو صحبت كرد؟

فرمود: «دو روز پس از كشته شدن عثمان، نزد من آمد و گفت: با تو صحبتى خصوصى دارم و من پذيرفتم. آن‏گاه گفت: به درستى كه خيرخواهى، كم‏ارزش شده است و تو باقى‏مانده مردمان [بزرگ و صحابى] هستى ومن، خيرخواه توام. من از باب مشورت به تو مى‏گويم كارگزاران عثمان را در اين سال [كه سال نخست حكومت توست [بركنار مكن. براى آنان بنويس كه برسرِ كارشان باقى‏اند و هر گاه با

شرح نهج البلاغة: 10/246.